Θα ξημερώσει σε λίγο...και εγώ με τη σκέψη σου...σεργιανίζω στων πόθων μου...τις αμμουδίες...χτυπάει το κύμα της καρδιάς μου...τους βράχους της αγάπης μου...ακλόνητοι και γραπωμένοι...απ΄τα αμέτρητα συναισθήματα...παραμένουν εδώ...να σε προσμένουν να φανείς...
Τα μάτια σου...μου ρούφηξαν όλη την ύπαρξη...και όσες λέξεις ανταλλάξαμε...καλυμένες με το πέπλο των προσχημάτων...μου πόνεσαν την ψυχή...γιατί μέσα απ΄αυτές πάντα βγαίνει...μια δυνατή φωνή που προσπαθεί να σου πει...όλα όσα νιώθω για σένα...
Και κάθε που το πρώτο φως της ημέρας γλυστράει απ΄το παράθυρο μου...και μπάζει μέσα την καινούργια μέρα...εύχομαι να με βρείς...να αγκαλιαστούμε σφιχτά πολύ σφιχτά...όπως τα βλέμματα μας...τη στιγμή που σε πρωτοείδα...μπροστά μου να ξεπροβάλεις...σ΄αγαπώ...μην αργείς άλλο...τα χείλη μου...αναζητούν το φιλί σου...σαν αστέρια που ψάχνουν τον δικό τους ουρανό...θα ξημερώσει σε λίγο...και θα λαχταρώ τη ζέστη απ΄το κορμί σου...να τυλίξει στοργικά το σώμα μου...
Η απόλυτη ένωση...έρωτα και αγάπης...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον" 2015
Anais Zolie
Τα μάτια σου...μου ρούφηξαν όλη την ύπαρξη...και όσες λέξεις ανταλλάξαμε...καλυμένες με το πέπλο των προσχημάτων...μου πόνεσαν την ψυχή...γιατί μέσα απ΄αυτές πάντα βγαίνει...μια δυνατή φωνή που προσπαθεί να σου πει...όλα όσα νιώθω για σένα...
Και κάθε που το πρώτο φως της ημέρας γλυστράει απ΄το παράθυρο μου...και μπάζει μέσα την καινούργια μέρα...εύχομαι να με βρείς...να αγκαλιαστούμε σφιχτά πολύ σφιχτά...όπως τα βλέμματα μας...τη στιγμή που σε πρωτοείδα...μπροστά μου να ξεπροβάλεις...σ΄αγαπώ...μην αργείς άλλο...τα χείλη μου...αναζητούν το φιλί σου...σαν αστέρια που ψάχνουν τον δικό τους ουρανό...θα ξημερώσει σε λίγο...και θα λαχταρώ τη ζέστη απ΄το κορμί σου...να τυλίξει στοργικά το σώμα μου...
Η απόλυτη ένωση...έρωτα και αγάπης...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον" 2015
Anais Zolie
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου