Και μοιάζει αυτή η νύχτα,σαν μια άδεια πλατεία.
Δίχως φωνές απο παιδιά που τρέχουν χαρούμενα κρατώντας στα χέρια τους χρωματιστά μπαλόνια.
Είναι και αυτή η φλυαρία της σιωπής,που στέκει σαν άγαλμα στη μέση του δωματίου.
Στο βάθος της καρδιάς η αγάπη στάζει μέλι, σαν το τρυφερό δάκρυ ενός λευκού γιασεμιού,στις παλάμες του Φθινοπώρου...
Συναισθηματική συνουσία του Έρωτα και της Ψυχής..καρπός ηδονής..οι αισθήσεις..
Θέλω..ποθώ..
Κενή η αφή απ΄το ζεστό σου δέρμα.
Οι φράσεις που γράφω είναι γεμάτες απο μια λέξη..σ΄αγαπώ..
Δεν τολμώ να κοιτάξω τ' αστέρια, γιατί μου θυμίζουν..πόσο μου λείπεις..
Μακάρι..να ξημέρωνε το κορμί μου στην αγκαλιά σου.
Σαν ροζ ορχιδέα που την νανουρίζουν τα γαλάζια νερά μιας παραμυθένιας λίμνης,στις όχθες του πιο όμορφου ονείρου, με το φιλί του πρίγκηπα,που φέρνει η ανάσα του ζωή..σ΄ενα κόκκινο τριαντάφυλλο κ' ανθίζει ξανά μες τη βροχή.
Δεν αντέχω άλλο το βυθό της απουσίας σου.
Να'σαι ο κόσμος μου κ' εσύ να λείπεις.
Μου λείπεις...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λεκτικές Αναβάσεις" 2015
Anais Zolie
Δίχως φωνές απο παιδιά που τρέχουν χαρούμενα κρατώντας στα χέρια τους χρωματιστά μπαλόνια.
Είναι και αυτή η φλυαρία της σιωπής,που στέκει σαν άγαλμα στη μέση του δωματίου.
Στο βάθος της καρδιάς η αγάπη στάζει μέλι, σαν το τρυφερό δάκρυ ενός λευκού γιασεμιού,στις παλάμες του Φθινοπώρου...
Συναισθηματική συνουσία του Έρωτα και της Ψυχής..καρπός ηδονής..οι αισθήσεις..
Θέλω..ποθώ..
Κενή η αφή απ΄το ζεστό σου δέρμα.
Οι φράσεις που γράφω είναι γεμάτες απο μια λέξη..σ΄αγαπώ..
Δεν τολμώ να κοιτάξω τ' αστέρια, γιατί μου θυμίζουν..πόσο μου λείπεις..
Μακάρι..να ξημέρωνε το κορμί μου στην αγκαλιά σου.
Σαν ροζ ορχιδέα που την νανουρίζουν τα γαλάζια νερά μιας παραμυθένιας λίμνης,στις όχθες του πιο όμορφου ονείρου, με το φιλί του πρίγκηπα,που φέρνει η ανάσα του ζωή..σ΄ενα κόκκινο τριαντάφυλλο κ' ανθίζει ξανά μες τη βροχή.
Δεν αντέχω άλλο το βυθό της απουσίας σου.
Να'σαι ο κόσμος μου κ' εσύ να λείπεις.
Μου λείπεις...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λεκτικές Αναβάσεις" 2015
Anais Zolie
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου