Δεν θέλω να μάθεις...

Δεν θέλω να μάθεις...
πόσο σ΄αγάπησα...δεν θέλω...
Μια όμορφη ιστορία...με λέξεις ερωτικές...
για σένα έγραψα...
Τα χείλη μου...τις νύχτες της θύμησης σου...
πόθησαν το δικό σου φιλί...
μα...δεν θέλω να μάθεις...
πόσο σ΄αγάπησα...δεν θέλω...
Σε πρόσμενα...πίσω απ΄τα παράθυρα μιας άχρωμης ελπίδας...
σκονισμένης στου χρόνου...το πέρασμα...
Σε είδα να με πλησιάζεις...
Άπλωσα τα χέρια...να σ΄αγκαλιάσω...
και εσύ χάθηκες...
...ήσουν  όνειρο...
Έπιασε βροχή...στις μικρές στάλες που έπεφταν σχηματιζόνταν η μορφή σου...
Σε έφερε πάλι η αγάπη...μπροστά μου...
Όμως...δεν θα ψιθυρίσω σ΄αγαπώ...
Δεν θέλω να το ακούσεις...δεν θέλω...
και αν τυχαία ...σε συναντήσω κάπου...
στα μάτια δεν θα σε κοιτάξω...
Γιατί μέσα τους...θα δείς εσένα...
και εγώ δεν θέλω να μάθεις...
πόσο σ΄αγάπησα...δεν θέλω...
να ξέρεις ότι μόνο εσένα αγαπώ...
"Εμπνευστήριο του έρωτα" Αnais Zolie 2014