Έτσι...νόμισα...

Σ΄άκουσα...να μου ψιθυρίζεις σ΄αγαπώ...
και η καρδιά μου...σκίρτησε...λαχτάρησε...
...απο χαρά...
Φόρεσε...η καρδιά το καλό της φουστάνι...
...της ελπίδας...
Στόλισα τα μαλλιά μου...
...με ρόδα...
Σκούπισα...τα δάκρυα απ΄τα μάτια μου...
Σε πρόσμενα...εκεί στην πόρτα των ονείρων μου...
...με τα χέρια ανοιχτά... να σ΄αγκαλιάσω...
Μου λείψες... κι ας... σε ξεθώριαζε σιγά σιγά ο χρόνος...
Η σκέψη...ακέραιη... σε κρατούσε...
...σαν πολύτιμο φυλαχτό...
Δεν ήσουν εσύ... δεν ήρθες...
...ήταν μονάχα το πέρασμα...μιας επιθυμίας..
...μιας γλυκιάς νοσταλγίας...
...λίγο πρίν ο χρόνος...
...αλλάξει σελίδα...
και εγώ...έτσι απλά...νόμισα...
"ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ" 2013 Anais  Zolie