Eυτυχισμένο το 2015...με υγεία...χαρά... αισιοδοξία...και λέξεις γεμάτες απο Έρωτα και Αγάπη...
Καλή και ευλογημένη χρονιά...για όλους...σ΄όποιο σημείο του πλανήτη...υπάρχετε...
Να χαμογελάτε...και να αγαπάτε με όλη τη δύναμη της ψυχής σας...
Αnais Zolie

T' 'αγγιγμα σου Έρωτα...

Κι ήρθε η καρδιά μου και έπεσε μες την ψυχή σου
σαν ευχή...σαν πεφταστέρι της νύχτας...
σαν της σελήνης...το γλυκόσυρτο τραγούδι...
ουρανός το βλέμμα σου...
και εγώ... ένας ξεχασμένος άγγελος που χάθηκε μέσα του...
με το χρώμα των ματιών σου...ζωγράφισα γαλάζια την αγάπη...
και έγραψα σ΄αγαπώ...με τα ροδοπέταλα της ψυχής μου...που άνθισαν για σένα...
μες του χειμώνα τη συννεφιά...
και έγιναν κόκκινα τριαντάφυλλα...να ντύσω το σώμα σου...
΄να πιούμε διψασμένοι... φιλιά...να δώσουν πνοή... οι ανάσες μας...στο ξημέρωμα...
... να γλυστρίσουν οι παλάμες των χεριών σου...
σαν στάλες βροχής στο κορμί μου...
Να  νιώθει η Αγάπη...απ΄τις πιο βαθιές της θάλασσες...
Τ' άγγιγμα σου Έρωτα...
απ΄την ποιητική συλλογή "Ερωτολόγιον" 2014 Αnais Zolie



 

Mου λείπεις...Καλά Χριστούγεννα...

Μια Καλημέρα...λίγες λέξεις...λίγες φράσεις...

...απροσδιόριστες γεμάτες υπονοούμενα...

...και έπειτα τα μάτια σου...το βλέμμα σου...

Έτσι γέμισα...το μέσα μου... με αληθινή αγάπη για σένα...

Ταξιδιώτης του Έρωτα...

και εγώ περπάτησα χιλιόμετρα απ΄την Ανατολή...

να ' ρθω να σ΄ανταμώσω...

να νιώσω...το φιλί σου...

τη ζέστη απ΄το κορμί σου...

Να ενώσουμε τα όνειρα μας...

...να δούμε την ίδια αλήθεια...

ονειροπόλα η ψυχή μου...

και είναι και αυτές οι ζωγραφιές...

που έφτιαξα...να σου χαρίσω...

τις κοιτώ μονάχη μου..

και...μου λείπεις...Καλά Χριστούγεννα...

απ΄την ποιητική συλλογή"Λόγια Αγάπης" 2014

Anais Zolie

Mου λείπεις...Καλά Χριστούγεννα...

Nα'μαι δική σου...

Ήσουν πάντα εκεί...
και εγώ σε κοιτούσα απο μακριά...
Αισθανόμουν ότι οι άλλοι δεν μπορούν
να δούν...
Γιατί σε έβλεπα...με τα μάτια της ψυχής μου...
Κοιμόμουν...αλλά σε έβλεπα...μέσα στα όνειρα μου...
μέσα στα παραμύθια...εσύ παντού...
Ένιωθα την αγάπη σου...να μ' αγγίζει σαν ζεστή στάλα βροχής...
αλλά...νόμιζα πως ήσουν ψευδαίσθηση...
Ζωγράφιζα...λέξεις...που τελικά κατάλαβα...
ότι εσένα σχημάτιζαν...
Πότιζα με νερό...τα ξερόκλαδα...απ΄το χαμένο παρελθόν μου...
ενώ εσύ...μου έδινες όλα τα λουλούδια του κόσμου...
μέσα απ΄το δικό σου παράδεισο...
Μου έδινες το χέρι σου...και εγώ το τραβούσα απο φόβο...
το δικό μου...μην πληγωθώ...
Ώσπου δεν άντεξα...και σ΄αγγιξα...
...να με νιώσεις...γιατί ένιωσα...
ότι σ' αγαπώ...αληθινά...
Μην μου παίρνεις πίσω...ότι μου χάρισες...
Θέλω...να'μαι μόνο δική σου...
Aπ' την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον"2014
Anais Zolie

Πράξη ερωτική

Ανυπόμονη...προσμονή...
...νύχτα...ζέφυρη...κομμάτι μιας αιωνιότητας...
στα λεπτά...στα δευτερόλεπτα που περνούν...
σαν επισκέπτες απ΄τη χώρα του πεπρωμένου...
...ενώνουν ανάσες...ζωές...ψυχές...
σ' ενα ατέλευτο σύμπαν...
Γεννούν στιγμές...επιθυμίες...
σαν μοναχικού ποιητή βίωμα...
Μιλούν οι λέξεις...φλυαρούν...
...μισολογούν...με νοήματα...
μέσα...απ΄τα...θα...όταν...ίσως...
...αισθάνομαι...θέλω...
Ένα αστέρι...κυλάει αργά αργά...σαν στάλα...
πάνω στους αμμόλοφους του ουρανού...
...τι γίνονται όταν πέφτουν;...
...ευχές;...ελπίδες;...ή χάνονται στο σκοτεινό στερέωμα...
σ' ένα ομιχλώδες σύννεφο;...
Εγώ...θα πω ευχή...
Κλείσε το παράθυρο των ματιών σου...
και ονειρέψου...τα δικά μου μάτια...
να ερωτοτροπούν με τα δικά σου...
Να ανακατεύονται...τα χρώματα της ίριδας...
...οι σκέψεις...ο πόθος...
συνέχισε...μη σταματάς...το νοερό ταξίδι της αίσθησης...
και νιώσε...τα χείλη μου...ένα βαθύ φιλί...ρίγος...έξαψη...
Εγώ και Εσύ...Ένα...
Έρωτας και Αγάπη...μαζί...
Εμείς...
Συναισθηματικός οργασμός...
Πράξη ερωτική...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον"2014
Anais Zolie

Σταγόνες μοναξιάς

Ακροβατούν οι σκέψεις...σε χαλαρά σχοινιά...
...θα πέσει το όνειρο...αν δεν σε βρω...
...μέσα στον άδειο κόσμο μου...
Υπήρχε ένα λούνα πάρκ...πρίν λίγο καιρό...
στην παιδική μου χαρά...
ανεβοκατέβαινε το αλογάκι του καρουζέλ...
και εγώ χαμογελούσα ευτυχισμένη...
με τον αέρα να τραβάει...
...τις χρυσές κοριτσίστικες μπούκλες μου...
Αργότερα κοιτούσα το γαλάζιο του ουρανού...
και αναρωτιώμουν...τι υπάρχει...πέρα απο εκεί...
κάποιος μου είπε...ότι βρίσκεται ο έρωτας...
...χτύπησε δυνατά η καρδιά μου...
και περπάτησα...ανάμεσα στο πλήθος να τον βρώ...
Κάποια στιγμή νόμισα ότι είδα το πρόσωπο του...
όμως έκανα λάθος...ήταν κάποιος που σχεδόν του έμοιαζε...
μου άφησε για ενθύμιο...μια μικρή γρατζουνιά στην ψυχή...
Ευτυχώς...όχι τίποτα σπουδαίο...
Μάτωσαν τα γόνατα της καρδιάς μου...
να σε αναζητώ...θέλω να δω το πρόσωπο σου...
να ακούσω τη φωνή σου...φανερώσου...
...θέλω να με πάρεις στα δυό σου χέρια...
...να με ντύσεις με τις παλάμες...σου...
...να μου δώσεις...πνοή...μ'ενα φιλί...
και να ξαναγεννηθώ απ΄την αρχή...
μέσα απ΄το κορμί σου...
σαν κόκκινο τριαντάφυλλο...
Η αγάπη σου...να στεγνώσει τις σταγόνες της μοναξιάς μου...
απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον" 2014
Anais Zolie
 

Θα΄ναι μια όμορφη μέρα

Μια μέρα...θα συναντηθούμε...το αισθάνομαι...
...το'πε η μοίρα...το' γραψε στο χρυσό της κιτάπι...
ανάμεσα σε σελίδες...που ζωγραφισμένη έχουν την άνοιξη...
και μοσχοβολούν...με τα αρώματα της ελπίδας...
Ας φθινοπώριασε...εγώ χαμογελώ...καθώς βλέπω τα χρυσοκίτρινα φύλλα των δέντρων...
να χορεύουν ανέμελα...πάνω  απ΄τις στέγες και να στροβιλίζονται σαν μικρά αστέρια...
που σκορπούν ευχές...και όλα παίρνουν χρώμα...
μια στάλα απ΄εκείνο των ματιών σου...κι ας μην το γνωρίζω...
Το μόνο που ξέρω είναι ότι θέλω να ταξιδέψω μέσα σου...τις νύχτες να περπατώ αθόρυβα στα όνειρα σου...και να σου δίνω φιλιά μαγεμένα...με γεύση απ΄την αγάπη μου...
που αναβλύζει απ΄την πηγή της καρδιάς μου...
Δεν φοβάμαι πια τη μοναξιά...γιατί ξέρω ότι υπάρχεις...εσύ...και γνωρίζεις ότι υπάρχω...εγώ..
μέσα σε αυτόν τον κόσμο...που είναι τόσο όμορφος...που αρκεί να τον ενώνει μια αγκαλιά...
...το άλλο μισό...της καρδιάς ...για να χτυπάει πιο δυνατά...
Μια μέρα...θα συναντηθούμε...το νιώθω...
Θα'ναι μια όμορφη μέρα...
Το ξέρω...
απ΄την ποιητική συλλογή "Λόγια Αγάπης" 2014
Anais Zolie

Απο σήμερα "Τα βελούδινα βήματα του έρωτα" έκαναν την άφιξη τους...στις "Λεκτικές Ερωτοτροπίες" στο Pathfinder blogs...
http://anaiszoliestories.pblogs.gr
 

Σαν έρθεις...

Σαν έρθεις...
...απρόσμενη στάλα βροχής...
σε έρημο καυτή...το βήμα σου...
και θα έχω μαζέψει όλα τα πεσμένα φύλλα
του Φθινοπώρου...
απ΄το κατώφλι της καρδιάς μου...
μέσα της να περάσεις...
να ζωγραφίσω το πρόσωπο σου...
στους κενούς καμβάδες της ψυχής μου...
Θα σε προσμένω...να χορέψω με τον ήχο της φωνής σου...
σαν ευτυχισμένη νεραίδα...στο δάσος των επιθυμιών...
Στα χείλη μου...που σαν κεράσια ζουμερά...στάζουν πόθους..
θα κρατώ...φιλί ατελείωτο...να αγγίξω τα δικά σου...
Γυναίκα εγώ...το ρίγος απ΄το χάδι σου...αναζητώ...
...στα μεσάνυχτα της μοναξιάς μου...
Λαχταρώ να νιώσω...τις σμιλεμένες εξάρσεις του κορμιού σου...
και ας μην έχω δει το χρώμα των ματιών σου...
Σαν έρθεις...θα κρατάς στα χέρια σου...αγάπη...
και εγώ στην αγκαλιά μου...σφιχτά θα σε κλείσω...
...να ακούσω την ανάσα σου...που θα ψιθυρίζει τ΄όνομα μου...
και θα με βρείς...σαν ταξιδιώτης που έκανε το γύρω του κόσμου...
...μέχρι να ξημερώσει...μια μέρα καινούργια...
με ουρανό γαλάζιο...
Σαν έρθεις...
απ΄την ποιητική συλλογή"Άκρως τολμηρόν" 2014
Anais Zolie

Απ΄το φθινόπωρο όλη η συναρπαστική γοητεία του έρωτα
τυλιγμένη στο σατέν και τη δαντέλα...με προορισμό το Παρίσι το Μπουένος Αίρες ...και οπουδοίποτε αλλού βρεθεί η βαλίτσα του πόθου...σε ένα μαγικό ταξίδι...με πυξίδα τις αισθήσεις..μέσα απ΄τα βελούδινα βήματα του πάθους...στα μονοπάτια της Λεκτικής Ερωτοτροπίας...
με τη συγγραφέα-ποιήτρια Anais Zolie...σε μια διαφορετική όψη...του ονειρικού κοσμού...της ανάγνωσης...
...Αποκλειστικά απ΄το Σεπτέμβρη...στο Pathfinder blogs...

Sabah...sabah...για σένα...

Sabah...sabah...τα τριαντάφυλλα ανθίσαν...για σένα...
...η καρδιά μου γιορτάζει...
Πήρα τα ροδοπέταλα τους...και στις χούφτες μου...τα φύλαξα...
...να ραίνω το κορμί σου...αγάπη μου...
...τις νύχτες που η σκέψη μου...σε φέρνει εδώ...
...ξαπλώνεις δίπλα μου...
και σε κρατώ αγκαλιά...χωρίς να φοβάμαι...ότι θα σε χάσω...
...γινόμαστε ένα...σ΄αγγίζω με φιλιά...ακούω το χτύπο της καρδιάς σου...
σαν ερωτική μπαλάντα ηχεί...που σιγουμουρμουρίζει...αισθησιακά...
...σ΄αγαπώ...σ΄αγαπώ...σ΄αγαπώ...
και το σώμα μου γλιστράει...σαν ηλιαχτίδα πάνω σου...
και σε ζεσταίνει...με νιώθεις...με αισθάνεσαι...
σαν μυροβόλο γιασεμί...σε παρασέρνω...
στη μαγεία του ατέλευτου πάθους...
...μέσα απ΄τις δαντέλες και το σατέν της αγάπης...
και δεν φοβάμαι...μην σε χάσω...δε φοβάμαι...
γιατί απ΄τα όνειρα μου...δεν μπορεί να σε πάρει κανένας...
...seni seviyorum...και υπάρχεις εκεί...
κανείς δεν μπορεί να σε πάρει...απο εκεί...
...ούτε εσύ...εκεί μου ανήκεις...είσαι δικός μου...
...ολοκληρωτικά...
...seni seviyorum...
Sabah...sabah...για σένα...
απ΄την ποιητική συλλογή" Ερωτολόγιον" 2014
Anais Zolie

Δίπλα σου για πάντα...

Μη...
Μη μ' αφήσεις να ακολουθήσω...λάθος μονοπάτι...
...αν μ΄αγαπάς...
γιατί εγώ...
Εσένα αγαπώ...εσένα...
Το λέω δυνατά...μέσα απ΄τις λέξεις που ζωγραφίζω για σένα...
με όμορφα χρώματα...με συναισθήματα που αποτυπώνουν το πρόσωπο σου...
Μη μ΄αφήσεις να αλλάξω πορεία...ευάλωτη νιώθω...στης μοναξιάς μου τον κρύο χειμώνα...
...χαμένη στο δάσος της ελπίδας...ψάχνω να βρώ τα χνάρια της αληθινής αγάπης...
που είναι νοτισμένα απ΄τις καταιγίδες που σάρωσαν τα δέντρα της προσμονής μου...
και τα χείλη μου...έχουν πάνω τους σταγόνες απο μέλι της τέρψης...σαν με φιλήσεις να το γευτείς...
...να ριγήσει ολάκερο το κορμί σου...απ΄τον πόθο...
Οι άκρες των δακτύλων μου...θα γητεύσουν τις αισθήσεις σου...εγώ και εσύ... στο παραμύθι μας να μπούμε...
Μόνο ο Έρωτας και η Αγάπη...ζουν εκεί...ευτυχισμένοι...
Δίπλα σου για πάντα...μου είχες κάποτε πεί...
και εγώ έδεσα τη φράση αυτή με νήμα μαγικό...να μη τη χάσω ποτέ...να μην τη λησμονήσω...
και πάντα σε είχα δίπλα μου...
κανείς άλλος μόνο εσύ...παντού εσύ...
...υπήρχες...υπάρχεις...
Γιατί...εσένα αγαπώ...εσένα...
Απλώνονται χέρια γύρω μου...που κρατούν καρδιές...και μου τις δίνουν...
...δεν παίρνω καμμία...τις αποφεύγω...
...τη δική σου θέλω...να έχω...να είναι μια...με τη δική μου...και να χτυπούν μαζί κάθε στιγμή...
...κάθε λεπτό...
Μη...μη μ΄αφήσεις να πάρω λάθος δρόμο...δείξε μου την κατεύθυνση...
των ανέμων της καρδιάς σου...
...σχεδίασε μια γέφυρα με τα όνειρα σου...
...μπερδεμένα κλαδιά βρίσκονται μπροστά μου...και δεν μπορώ να βρώ τα θέλω της ψυχής σου...
μια ομίχλη γέρνει και σκεπάζει τη διαδρομή...προς το μέρος σου...
Διώξε τα σύννεφα...με νότες μαγικές του έρωτα...σαν μπάτης να φυσήξει...και να μου δείξει...ότι με περιμένεις εκεί...ότι έχεις την αγκαλιά σου ανοιχτή για μένα...
γιατί εσένα αγαπώ...εσένα...
και θα΄ρθω...θα΄ρθω αγάπη μου...
Δίπλα σου να μείνω...για πάντα...
απ΄την ποιητική συλλογή "Ερωτολόγιον" 2014
Αnais Zolie

Γυμνή αγάπη

Δεν...δεν ταιριάζει άλλο σώμα στο κορμί μου...
...γυμνή μένει η αγάπη μου...
...κρυώνει...κρυώνει πολύ...και αναζητά τα χείλη σου...
...το φιλί σου...την ανάσα σου...να ζεσταθεί...
...να νιώσει... το είναι σου...το άγγιγμα σου...
...το τραγούδι της ψυχής σου...σαν ήχος ερωτικός...
να ακουστεί...του πόθου μελωδία...
Το δάκρυ σου...να αργοκυλήσει ηδονικά στο κορμί μου...
που δεν μπορεί να φορέσει άλλο σώμα...μόνο το δικό σου...
απ΄την ποιητική συλλογή" Άκρως Τολμηρόν" 2014
Αnais Zolie

Στην Ιθάκη σου Έρωτα...

Περιπλανώμενες σκέψεις...αναζητούν...να δούν μέσα απ΄τα λατρεμένα μάτια σου...
...ζωγραφισμένο το γαλάζιο μου όνειρο...
Σειρήνα...και σε θέλω εδώ να ναυαγήσεις...στο νησί της αγάπης μου...
σαν άλλος Οδυσσέας...
Θελξιέπεια...με λόγια γητευτικά...στην αγκαλιά μου να γλιστρήσεις...
και να γευτείς...το νέκταρ των ηδονών...
...αθάνατος να γίνεις...
και εγώ θε να βρώ στον αφαλό σου...κρυμμένη την Ιθάκη σου Έρωτα...
απ΄την ποιητική συλλογή"Άκρως Τολμηρόν" 2014
Anais Zolie

Για σένα που αγάπησα τόσο...

Για σένα που αγάπησα τόσο...
Κάθε μου λέξη...σχηματίζει...
και μια αισθητή γραμμή...
απ' το πρόσωπο σου...
...το δικό σου πορτρέτο...
Πέρασε ο χρόνος...και κύλησε σαν σταγόνα βροχής πάνω στα φύλλα ενός ρόδου...
σαν εκείνου...που κάποτε σου χάρισα...
για να με βλέπεις μέσα του...
να κρατάς εκεί φυλαγμένο...το όνειρο μας...
Σου΄χα πεί...εμείς μαζί θα ζήσουμε...
Πολλές νύχτες...ήθελα να τρέξω...κοντά σου...
Άδειασαν τα χέρια μου...απ΄την αγκαλιά σου...
και δεν μπορώ...δεν μπορώ να κλειστώ μέσα της πιά...
...είναι γεμισμένη με άλλο σώμα...
Λαχταρώ να σε κοιτάξω στα μάτια...
...όπως τότε...που πρωτοείδαμε ο ένας τον άλλον...
...που γνωρίσαμε τις υπάρξεις μας...
και δεν κατάλαβα εκείνη τη στιγμή...πόσο αθόρυβα...
μπήκες στην καρδιά μου...απαλά σαν χάδι...
και έμεινες εκεί...
Έγραψες το όνομα σου...στις σελίδες της...
Μια ολόκληρη ιστορία...αυτή η αγάπη...που δεν μπορώ να βάλω τη λέξη"τέλος"...
...όσο και αν προσπάθησα...
πάντα κάτι την αναγεννά...κάτι απ΄το παρελθόν...
...στιγμές και αναμνήσεις...την ξυπνούν...
όταν πέφτει στο λήθαργο της μοναξιάς...
Ένιωσα για λίγο...την αύρα σου...σαν παραίσθηση...
...νομίζοντας ότι άκουσα τα χείλη σου...
να μου λένε σ'αγαπώ...
Σαν δώρο...σε κάποια ξεχασμένα χριστούγεννα...
και απόψε...αυτό το αυγουστιάτικο ξημέρωμα...
...κοιτώντας μια παλιά φωτογραφία...
...με εμάς αγκαλιά...
Σε πόθησα...σ΄αναζήτησα...
Εσένα...
Για σένα που αγάπησα τόσο...
απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον" 2014
Anais Zolie
 

Kισμέτ

Καθώς...οι μέρες κυλούν ανάμεσα στις νύχτες...στον ήλιο και το φεγγάρι...
...σε κοιτάει η ψυχή μου απ΄τον καθρέφτη της μοναξιάς...
Μοιάζει η Αγάπη σαν ρόδο που ανθίζει...στην αμμουδιά μιας έρημης ακτής...
Τρέχω με πόδια γυμνά...στις άκρες των κυμάτων της γαλάζιας θάλασσας των ονείρων μου...
...ξέπλεκα τα ξανθά μου μαλλιά και βρέχονται απ΄τις σταγόνες του νερού...
και σε θέλω εδώ...να μου κρατήσεις το χέρι σφιχτά...να νιώσω ότι υπάρχεις...
...να με αγγίξεις με τα χείλη σου...να αισθανθείς ότι υπάρχω...
Κι αν αέρας γίνομαι...υπόταξε με...με γλυκά...γλυκά λόγια ερωτικά...
...που η καρδιά σου θα ψιθυρίσει...
και στρέψε με...γύρισε με...πίσω σε σένα...στη ρότα σου...βάλε με...
...μαζί να πορευτούμε...σαν γοργόνα στη στεριά και εσύ ο μυστικός μου φάρος...
Έρωτας είσαι...με χέρια βελούδινα...με δάχτυλα απο μετάξι...
Λευκό γιασεμί στην παλάμη σου...κάνε με...να νιώσω την αγκαλιά σου...
και να΄ρθω να μπω μέσα της...να κρυφτώ απ΄το χειμώνα της θλίψης μου...
που με κρατάει μακριά σου...και θα σ΄αγαπώ πιο πολύ...θα σ΄αγαπώ για πάντα...
Το κισμέτ πιο δυνατό...μοίρα και μας έδεσε...απ΄ένα βλέμμα...απ΄την πρώτη στιγμή...
απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον" 2014
Anais Zolie

Ερωτικός αμανές

Ευωδίασε η νύχτα...απ΄τη μυρωδιά της γαρδένιας...
Λάμπουν τ΄αστέρια σαν ασημένια βροχή στο παράθυρο της μοναξιάς μου...
Ο ήχος απ΄το σάζι του φεγγαριού...απλώνεται σαν τα νερά του Βοσπόρου...
...σαν κύμα που σκάει στους ακίνητους βράχους...
Ο αέρας της ανατολής...δροσοσταλίδα σε κόκκινο ολάνθιστο ρόδο...
Οι νότες πλανεύουν τη θύμηση...σαν το άγγιγμα σου...που νοστάλγησα...
Ένας ερωτικός αμανές...χαιδεύει στοργικά την καρδιά μου...και μαζεύει στις χούφτες του...το δάκρυ μου...
...το τσάκισμα της φωνής του...για σένα λέει...για σένα...
...βαθιά μες την ψυχή μου...και πονάω...που είμαι μακριά σου...
Μ΄αρνήθηκες...τη μέρα που ο έρωτας γιόρταζε...
Έκρυψες το χαμόγελο σου...απο μένα...ανάμεσα σε σύννεφα λησμονιάς...
και τα φώτα της χαράς χαμήλωσαν...
Έκλεισες την πόρτα στο όνειρο και κλείδωσες...
και έμεινα απ΄έξω...να το κοιτώ καθώς χάνεται...
Seni seviyorum...seni seviyorum...seni seviyorum...
...τα λόγια του αμανέ γλυκά με συναρπάζουν...
...φράσεις μαγικές...που απαλύνουν...την απουσία σου...
και πρέπει να μάθω...να ξυπνώ τα πρωινά...χωρίς τη μορφή σου αγκαλιά με τη σκέψη μου...
Σαν άηχο τραγούδι...σαν αυτό που μόλις τελείωσε...
και άφησε πίσω του μια φλύαρη σιωπή...
Ben hayatimin geri gelmek isterdim nasil...
απ΄την ποιητική συλλογή" Λόγια Αγάπης" 2014
Anais Zolie

Μπόρα καλοκαιρινή

Βρέχει...η νύχτα σκορπίζει τ΄αστέρια...σαν ασημόσκονη...
...στις σελίδες ενός ερωτικού παραμυθιού...
Βράχηκαν οι φράσεις και η λέξη Αγάπη...
...ίσα που φαίνεται...ανάμεσα στις τόσες...
Γύρνα πλευρό κοιμήσου...
Δεν θα΄ρθω στα όνειρα σου...
Δεν θα σου διαβάσω αυτή την ιστορία δυνατά...
...γιατί δεν θα καταλάβεις...το νόημα της...
Κοιμήσου...δίχως το χάδι μου...γιατί και να σ΄αγγίξω...
...δεν θα το νιώσεις...
Τα φιλιά που θα σε νανουρίζουν...
...δεν θα είναι απ΄τα δικά μου χείλη...
Μόνο...ξύπνα για λίγο και άκου τον ήχο της βροχής...
...μοιάζει σαν εκείνον...όταν το δάκρυ μου...
...ακουμπάει τη θύμηση σου...
...σαν μπόρα καλοκαιρινή...
απ΄την ποιητική συλλογή"Λόγια Αγάπης" 2014
Anais Zolie

Nύχτα του Ιούλη

Στο ακρογιάλι της σκέψης μου...εκεί θα με βρείς να σε περιμένω...
εκεί...ξαπλωμένη στην απέραντη αμμουδιά της καρδιάς σου...
...να ανασαίνω...τον μπάτη απ΄το χτύπο της...
Έχω σμιλεύσει στο κοχύλι της αγάπης...το όνομα σου...
Έρωτας...γράφει μέσα του...
Ονείρεμα καλοκαιριού...
Νύχτα του Ιούλη...ζεστή και γλυκιά...σαν εσάνς κανέλας...
Το κορμί μου τυλιγμένο με το άρωμα του γιασεμιού...
σαν λευκό δαντελένιο πέπλο της σαγήνης...
Έχω κρύψει...βαθιά στον αφαλό μου...
...ένα κόκκινο φιλί...καυτό σαν το μπαχάρι...
και ζουμερό σαν τον καρπό του κερασιού...
...πικάντικες οι γεύσεις...που τα χείλη σου θα νιώσουν...
σαν το ανακαλύψουν...εκεί βαθιά...στην άβυσσο...των αισθήσεων...
ατέλευτο το άγγιγμα των πόθων...
Σαν αστέρια...που έγιναν πύρινες φλόγες...
...έκρηξη σελήνης...
Το φεγγάρι καθρεφτίζεται...σαν όμορφος κύκνος...
...στα νερά του Βοσπόρου...
Οι παλάμες των χεριών σου...ηδονικές μπαλάντες...
...μπλούζ ερωτικά...
Ρίγος...έξαψη...επαφή...
Έχω φυλάξει ανάμεσα στο στήθος μου...ένα δάκρυ για σένα...
να το βρούν τα δάχτυλα σου...καθώς περνούν...
Λατρεία μυστική...αλχημιστής το πάθος...
Σκέπασε με...με τα βλέφαρα των ματιών σου...
...γυμνή η ψυχή μου...δίχως το βλέμμα σου...
Καταμεσήμερο στην έρημο...η απουσία σου...
Διψασμένο το σώμα...για μια στιγμή...
...για αυτή τη στιγμή...
απ΄την ποιητική συλλογή"Άκρως Τολμηρόν" 2014
Anais Zolie

Φέρε...

Φέρε...φέρε το κορμί σου γυμνό ανάμεσα στις παλάμες μου...φέρε...
Οι αισθήσεις...έπλεξαν λευκές δαντέλες...και προσμένουν να ντυθούν με τους πόθους σου...
Σε ψάχνουν στα άδεια δωμάτια της απουσίας σου...
Θάλασσα δίχως κύμα...σε άγονο νησί....η σιωπή σου...
Η νύχτα δεν τραγουδά με τη φωνή σου...
γιατί δεν παίρνει χρώμα απ΄τα μάτια σου...ο ουρανός...
και εγώ μια στάλα καλοκαιρινής βροχής...
πάνω στα σκονισμένα τζάμια της μοναξιάς...
να σχηματίζω τη λέξη...μου λείπεις...
Φέρε...φέρε εσένα...
"Ερωτολόγιον" 2014
Anais Zolie

Παλιό συρτάρι

Τα όνειρα μιας ξεχασμένης αγάπης, σε ένα παλιό συρτάρι.
Λόγια χαραγμένα σε κιτρινισμένα απ΄το χρόνο χαρτιά...
Σμιλεμένα με τη μορφή του έρωτα...κι όμως υπάρχουν ακόμα...
Σ΄εκείνο το παλιό συρτάρι...να θυμίζουν ότι υπήρξαμε...ότι υπάρχουμε...
Σαν θύμηση...κρυμμένοι καλά...
Τα χείλη σου...το φιλί σου...
Σ΄εκείνο το παλιό συρτάρι...
απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτικές Παραπλανήσεις" 2014
Anais Zolie

Έτσι

Έτσι...κάπως έτσι...έμαθα να σ΄αγαπώ...μέσα απο φευγαλέα αγγίγματα...
απο ανάσα σε ανάσα...απο μήνες που μεγάλωναν σε χρόνια...απ΄τον καιρό...που έτρεχε κρατώντας στα χέρια του...τις εποχές...απο ένα σ΄αγαπάω...μες το σκοτάδι...απο μικρές υποσχέσεις της στιγμής...μέσα απ΄τα ...θα...μέσα απ΄τις προσμονές...μέσα απ΄τα μάτια σου...μέσα απ΄το απόλυτο τίποτα...μέσα απο λέξεις που φλυαρούσαν με τη μοναξιά...
Η Ουτοπία...με το παράδοξο...και το ακατανόητο...να συνυπάρχουν...στο ίδιο πορτρέτο...
και όλα να μοιάζουν...σαν τη βανίλια στο κουταλάκι...βυθισμένη στο παγωμένο νερό...
...κατακαλόκαιρο...και κοιτώντας το ποτήρι...με παιδική σχεδόν απορία...να προσπαθείς να καταλάβεις...γιατί το λένε...υποβρύχιο...
Τα γιασεμιά να μοσχοβολούν...ολόγυρα...
Ο ήλιος...σαν γόης απο περασμένες δεκαετίες...να φλερτάρει τη θάλασσα...
...σε vintage πλάνο...σαν retro κάρτ ποστάλ...ξεκλειδωμένη απ΄τα συρτάρια κάποιας παλιάς commode...και ανάμεσα στις σκέψεις ...να ακροβατούν οι λέξεις...φορώντας πολύχρωμες χαρούμενες
φορεσιές...ένα χαμόγελο που έκατσε απρόσμενα στα χείλη...
Κατάλαβες τώρα...
Κάπως...έτσι... έμαθα να σ΄αγαπώ...έτσι...
"Σκέψεις και λέξεις" 2014
Anais Zolie

Αδιέξοδος

Ιχνηλάτης...η σκέψη...προσπαθεί να ακολουθήσει...τα βήματα του έρωτα...
...μέσα στο αισθάνομαι...
Μοναχική η διαδρομή...ο δρόμος αδιέξοδος...
Οι αναμνήσεις..μαζεύτηκαν όλες στο πατάρι του χθές...
...μέσα στις σκονισμένες κούτες του παρελθόντος...
Η νοσταλγία...θα μείνει απ΄έξω...
για να εμποδίσει...τη λησμονιά να φανεί...
και η αγάπη...όταν ξημερώσει...
θα είναι μια μικρή λέξη στο στίχο...
απο ένα ποίημα...
απ΄την συλλογή"Ερωτικές παραπλανήσεις" 2014
Anais Zolie

Απέναντι

Απέναντι εκεί...απέναντι...
καθισμένος στα όνειρα σου...περνάει ο καιρός μέσα απ΄τα μάτια σου...
σαν τρένο που δεν βρήκε σταθμό...
και η αγάπη...ξαπλωμένη νωχελικά...
μεσ΄την καρδιά μου...
σε κοιτάζει...εκεί απο απέναντι...
ούτε μπρός...ούτε πίσω...ούτε αντίο...
ανάμεσα μας...ένας έρημος δρόμος...
απο απάτητα βήματα...
και εμείς...θα ανταλλάσουμε ματιές...
με ερωτικά νοήματα....
...συναισθήματα...πόθους...απο απέναντι...
απ΄την συλλογή "Ερωτικές παραπλανήσεις" 2014
Anais Zolie

Στα άβατα της αγάπης

Είναι...αυτές οι νύχτες...που θέλω να ντυθώ...ολάκερη το σώμα σου...

να αναδυθώ μέσα απ΄το κορμί σου...

απ΄την ύπαρξη σου...απ΄τις θάλασσες της ψυχής σου...
Σαν Αφροδίτη...με χέρια που θα κρατούν...βελούδινα αγγίγματα...
με χείλη...στα χρώματα του κοραλιού...με του παθιασμένου κύματος...την ορμή...
φιλί...το στόμα σου...να πάρει...ολόγιομου φεγγαριού...σχήμα...στιγμή της ηδονής...
Σάρκινο το όνειρο...με πατούσες που ζωγραφίζουν...εξωτικούς παραδείσους...
...χορεύει ο πόθος...ανάμεσα σε δάχτυλα... πλεγμένα...
Θα αφήσω τα μαλλιά μου...λυτά...να ξαπλώσεις...στην αμμουδιά του έρωτα μου...
εκεί...στα άβατα της αγάπης...
απ΄την συλλογή"Άκρως τολμηρόν"2014
Anais Zolie

Δεν ησουν εσυ

Κι όπως...το φεγγάρι φώτιζε...το απέραντο σύμπαν...νόμισα...
ότι σε είδα...εκεί κάπου ανάμεσα στα αστέρια...να μου χαμογελάς...
όπως τους καιρούς...τους περασμένους...
όχι...όχι...δεν ήσουν εσύ...
...ήταν κάποιος...που απλά είχε το χρώμα των ματιών σου...
...εσύ ήξερες ν΄αγαπάς...εκείνος να πληγώνει...
όχι...όχι...δεν ήσουν εσύ...
απ΄τη συλλογή"Ερωτικές παραπλανήσεις" 2014
Anais Zolie

La vie est belle por toi et moi

This is my night...the sky of my heart is full of pink roses...
Your smile comes...with the midnight's step...
...to remind me...our dreams...sweet memories...
were dancing in the hope's land...
...like little fairies...
I love you...always...
You are my fairytale...
La vie est belle pour toi et moi...
"Like an old love's diary" 2014
Anais Zolie