Ευωδίασε η νύχτα...απ΄τη μυρωδιά της γαρδένιας...
Λάμπουν τ΄αστέρια σαν ασημένια βροχή στο παράθυρο της μοναξιάς μου...
Ο ήχος απ΄το σάζι του φεγγαριού...απλώνεται σαν τα νερά του Βοσπόρου...
...σαν κύμα που σκάει στους ακίνητους βράχους...
Ο αέρας της ανατολής...δροσοσταλίδα σε κόκκινο ολάνθιστο ρόδο...
Οι νότες πλανεύουν τη θύμηση...σαν το άγγιγμα σου...που νοστάλγησα...
Ένας ερωτικός αμανές...χαιδεύει στοργικά την καρδιά μου...και μαζεύει στις χούφτες του...το δάκρυ μου...
...το τσάκισμα της φωνής του...για σένα λέει...για σένα...
...βαθιά μες την ψυχή μου...και πονάω...που είμαι μακριά σου...
Μ΄αρνήθηκες...τη μέρα που ο έρωτας γιόρταζε...
Έκρυψες το χαμόγελο σου...απο μένα...ανάμεσα σε σύννεφα λησμονιάς...
και τα φώτα της χαράς χαμήλωσαν...
Έκλεισες την πόρτα στο όνειρο και κλείδωσες...
και έμεινα απ΄έξω...να το κοιτώ καθώς χάνεται...
Seni seviyorum...seni seviyorum...seni seviyorum...
...τα λόγια του αμανέ γλυκά με συναρπάζουν...
...φράσεις μαγικές...που απαλύνουν...την απουσία σου...
και πρέπει να μάθω...να ξυπνώ τα πρωινά...χωρίς τη μορφή σου αγκαλιά με τη σκέψη μου...
Σαν άηχο τραγούδι...σαν αυτό που μόλις τελείωσε...
και άφησε πίσω του μια φλύαρη σιωπή...
Ben hayatimin geri gelmek isterdim nasil...
απ΄την ποιητική συλλογή" Λόγια Αγάπης" 2014
Anais Zolie
Λάμπουν τ΄αστέρια σαν ασημένια βροχή στο παράθυρο της μοναξιάς μου...
Ο ήχος απ΄το σάζι του φεγγαριού...απλώνεται σαν τα νερά του Βοσπόρου...
...σαν κύμα που σκάει στους ακίνητους βράχους...
Ο αέρας της ανατολής...δροσοσταλίδα σε κόκκινο ολάνθιστο ρόδο...
Οι νότες πλανεύουν τη θύμηση...σαν το άγγιγμα σου...που νοστάλγησα...
Ένας ερωτικός αμανές...χαιδεύει στοργικά την καρδιά μου...και μαζεύει στις χούφτες του...το δάκρυ μου...
...το τσάκισμα της φωνής του...για σένα λέει...για σένα...
...βαθιά μες την ψυχή μου...και πονάω...που είμαι μακριά σου...
Μ΄αρνήθηκες...τη μέρα που ο έρωτας γιόρταζε...
Έκρυψες το χαμόγελο σου...απο μένα...ανάμεσα σε σύννεφα λησμονιάς...
και τα φώτα της χαράς χαμήλωσαν...
Έκλεισες την πόρτα στο όνειρο και κλείδωσες...
και έμεινα απ΄έξω...να το κοιτώ καθώς χάνεται...
Seni seviyorum...seni seviyorum...seni seviyorum...
...τα λόγια του αμανέ γλυκά με συναρπάζουν...
...φράσεις μαγικές...που απαλύνουν...την απουσία σου...
και πρέπει να μάθω...να ξυπνώ τα πρωινά...χωρίς τη μορφή σου αγκαλιά με τη σκέψη μου...
Σαν άηχο τραγούδι...σαν αυτό που μόλις τελείωσε...
και άφησε πίσω του μια φλύαρη σιωπή...
Ben hayatimin geri gelmek isterdim nasil...
απ΄την ποιητική συλλογή" Λόγια Αγάπης" 2014
Anais Zolie
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου