Σαν έρθεις...

Σαν έρθεις...
...απρόσμενη στάλα βροχής...
σε έρημο καυτή...το βήμα σου...
και θα έχω μαζέψει όλα τα πεσμένα φύλλα
του Φθινοπώρου...
απ΄το κατώφλι της καρδιάς μου...
μέσα της να περάσεις...
να ζωγραφίσω το πρόσωπο σου...
στους κενούς καμβάδες της ψυχής μου...
Θα σε προσμένω...να χορέψω με τον ήχο της φωνής σου...
σαν ευτυχισμένη νεραίδα...στο δάσος των επιθυμιών...
Στα χείλη μου...που σαν κεράσια ζουμερά...στάζουν πόθους..
θα κρατώ...φιλί ατελείωτο...να αγγίξω τα δικά σου...
Γυναίκα εγώ...το ρίγος απ΄το χάδι σου...αναζητώ...
...στα μεσάνυχτα της μοναξιάς μου...
Λαχταρώ να νιώσω...τις σμιλεμένες εξάρσεις του κορμιού σου...
και ας μην έχω δει το χρώμα των ματιών σου...
Σαν έρθεις...θα κρατάς στα χέρια σου...αγάπη...
και εγώ στην αγκαλιά μου...σφιχτά θα σε κλείσω...
...να ακούσω την ανάσα σου...που θα ψιθυρίζει τ΄όνομα μου...
και θα με βρείς...σαν ταξιδιώτης που έκανε το γύρω του κόσμου...
...μέχρι να ξημερώσει...μια μέρα καινούργια...
με ουρανό γαλάζιο...
Σαν έρθεις...
απ΄την ποιητική συλλογή"Άκρως τολμηρόν" 2014
Anais Zolie