Aγαπημένε μου...

Τότε...
Είχα γράψει με όνειρα...
...το δικό μας παραμύθι...
Η αγάπη χόρευε...ανάμεσα...
...στις λέξεις...στις φράσεις...
Όμως...
Άνεμος μπούκαρε και αγιάζι...
απ΄το παράθυρο της καρδιάς...
Τσαλακώθηκαν οι σελίδες...
Η μοναξιά ήρθε... χαμογελούσε...
...άπλωσε τα χέρια...
Προσπάθησα να της ξεφύγω...
...μάταια...
Σήκω...προχώρα...είπε η ψυχή...
Η ελπίδα...σε έδειχνε...να ζείς μακριά...
...να είσαι ευτυχισμένος...είπα...
Έτρεξα...να βρω την άνοιξη...
...να λησμονήσω...
Αισθάνθηκα...για μια στιγμή...
...το χτύπο της καρδιάς σου...
Ένιωσα...την αφή...το άγγιγμα σου...
Ζω για σένα...ψιθύρισαν τα χείλη...
Δάκρυσα...
Αν με νιώθεις...θα αισθανθείς...
...είμαι ακόμα εδώ...
Αγαπημένε μου...

"ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ"  2013  Αnais  Zolie