2016...στιγμές ευτυχίας

Εύχομαι ο καινούργιος χρόνος να φέρει...πολύ χαρά...υγεία...αληθινή αγάπη και 2016 ...στιγμές ευτυχίας...!!
Καλή και ευλογημένη χρονιά...
Αnais Zolie

Το "Σ΄αγαπώ" ... των Χριστουγέννων

Η διάφανη δροσερή βροχούλα...έχει στήσει με τις στάλες χορό...
...πάνω στα τζάμια του παραθύρου μου...
Τα φωτάκια του στολισμένου δέντρου ...αναβοσβήνουν χαρούμενα...
Ένα χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα χείλη μου...
Ήρθες στη σκέψη μου...
Όλα μοιάζουν με παιδικό πάρτυ...
Τόσο αθώα...τόσο ευτυχισμένα...
Το ασπρόμαυρο χάθηκε...ήρθαν τα χρώματα...να ζεστάνουν τις γκρίζες μελαγχολικές στιγμές...
Χρόνια Πολλά ...και του χρόνου...
Σ΄αγαπώ...είναι Χριστούγεννα...χαρά μου...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Σκέψεις και λέξεις"
(Στο μικρό πρίγκηπα)

Σ΄αναζητώ

Σ΄αναζητώ..ανάμεσα στα βήματα της κάθε μου στιγμής...
...ανυπόμονη προσμονή...το κάθε λεπτό...
Σ΄αναζητώ στο σιωπηλό τραγούδι της μοναξιάς...
Δεν ταιριάζει η παλάμη μου...σ΄άλλο χέρι...
Σ΄αναζητώ στον αέρα που πλανιέται στης νύχτας το πέρασμα και αγγίζει τα χείλη μου...
αρπάζοντας βιαστικά ένα φιλί...να το φέρει στα δικά σου...
Και μοιάζει η καρδιά μου.. σαν .αρόδο καράβι...μ΄ανοιγμένα πανιά και σηκωμένα κατάρτια...
και ταξιδεύει ...ανάμεσα στα όνειρα μου...στα όνειρα σου...
Αναζητώντας το λιμάνι μας...να ρίξει την άγκυρα του...να δέσει...΄ν΄αράξει σ΄εκείνο το νησί που δεν υπάρχει κανείς άλλος...μόνο εμείς...και η αγάπη μας να τρέφει το συναίσθημα...
Και ο ουρανός των ματιών σου...θα γέρνει γλυκά στην ψυχή μου...ακουμπώντας τον ήλιο μέσα μου...
Σ΄αναζητώ...στο ξημέρωμα που θα μας βρει αγκαλιασμένους ανάμεσα στα σώματα μας...
Σ΄αναζητώ...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Απ΄το συναίσθημα στις λέξεις" 2015
Αnais Zolie

Ηλιόλουστη μέρα

Σε κάθε όμορφο παραμύθι... θα υπάρχει μια μάγισσα... που θα σπέρνει στις σελίδες του τη λύπη...θα χαίρεται για το θριάμβο της...γιατί μισεί την αγάπη...
Θα γεμίσει λάσπες τον κήπο με τα ρόδα σου...τσαλαπατώντας τα όνειρα που γεννήθηκαν εκεί...
Μη φοβάσαι να κλάψεις...τα δάκρυα είναι σταγόνες βροχής της ψυχής...
θα ξεπλύνουν τον πόνο...Σε λίγο θα ανθίσουν οι αμυγδαλιές...
Ο χειμώνας θα γεμίσει χρώματα... απ΄το ουράνιο τόξο...
Ένα χαμόγελο...θα φέρει πάλι τη χαρά...
Πάντα μετά την καταιγίδα...η μέρα είναι ηλιόλουστη...
Απ΄την ποιητική συλλογή "Απ΄το συναίσθημα στις λέξεις" 2015
Anais Zolie

Σ΄αγάπησα πολύ

Κι είναι που σ΄αγάπησα πολύ...και κάθε που προσμένω το ξημέρωμα...τα χείλη μου αναζητούν το φιλί σου...και το κορμί μου ...το χάδι σου...
Και όλες οι λέξεις που γράφω...σχηματίζουν τ΄όνομα σου...
Τόσο σ΄αγάπησα...τόσο...σ΄αγάπησα πολύ...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Απ΄το συναίσθημα στις λέξεις" 2015
Αnais Zolie

Μυρίζει Έρωτα

Κι όπως  η σιγαλιά της νύχτας τραγουδούσε στο φεγγάρι...
Στους ροδώνες των πόθων...ενα λευκό γιασεμί...ψιθύρισε τ΄ονομα σου...
Ο ουρανός της καρδιάς μου...έχει το χρώμα των ματιών σου...
Κι όπως ανοίγει το παράθυρο της σκέψης μου...σε σένα...
Ο χειμωνιάτικος αέρας ...Μυρίζει Έρωτα...
Απ΄την ποιητική συλλογή..."Απ΄το συναίσθημα στις λέξεις" 2015
Anais Zolie
 

Τα δικά μου αστέρια

Απ΄όπου κ΄αν κοιτάζω τον ουρανό..ξέρω ότι πάντα θα σε συναντάω μέσα μου..
Και τις νύχτες..Τα μάτια σου..Θα είναι τα δικά μου αστέρια..
Απ΄την ποιητική συλλογή"Απ΄το συναίσθημα στις λέξεις" 2015
Anais Zolie

Νύχτα Δεκέμβρη

Κάπως έτσι πέρασε ο καιρός...
Ξύπνησαν απ΄τ΄όνειρο οι ψευδαισθήσεις...
Ίσως φταίει που κάθε φορά...όταν ακούω τον ήχο της βροχής ...νομίζω πως είναι τα βήματα της Άνοιξης...
Ποτέ δεν κατάλαβα...γιατί δεν ανθίζουν οι κερασιές μεσ' το χειμώνα...
Δεν ξαναβγαίνω στον κήπο...ώσπου να δω τον ήλιο να χαμογελά στο παράθυρο μου...
Να τον νιώθω ...να  ζεσταίνει τις  παλάμες των χεριών μου...όταν αγγίζω τα τζάμια...
Είναι παγωμένα τα τριαντάφυλλα εκεί έξω...
Τη νύχτα αυτή του Δεκέμβρη...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λεκτικές Αναβάσεις" 2015
Αnais Zolie
 

Σιωπηλός Νοέμβρης

Σιωπηλός ο Νοέμβρης...το βάδισμα του αργό...σαν κύμα δίχως θάλασσα...
Κι' ορκιζόμουν πως τα'χα, είχα δει τον Έρωτα να μου γνέφει...
κ' σκίρτησε η καρδιά μου απ΄τη λαχτάρα να νιώσω το απαλό του άγγιγμα,
να γλυστρίσω στο κορμί του..σαν βελούδινο γιασεμί...
Τρυφερό του πόθου..το πέρασμα απ' τη σάρκα..
Και πάνω στα χείλη μου..να κρατώ ενα ξαναμμένο φιλί..
Να το ρουφήξει γλυκά το στόμα του..σαν ηδονικό νέκταρ της Αγάπης..
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λόγια Αγάπης"  2015
Αnais Zolie

Τα ποιήματα σιώπησαν

Μάτωσαν τα δάχτυλα μου,να σου γράφω..σ' αγαπώ..
Τα χαρτιά ποτίστηκαν απ΄τη βροχή των δακρύων μου..
Δεν το νιώσες..δεν κατάλαβες...
Στέρεψαν οι λέξεις...
Τα ποιήματα σιώπησαν..μαζί τους και εγώ..
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λεκτικές Αναβάσεις" 2015
Anais Zolie

Το γλυκό τραγούδι του Νοέμβρη

Οι χτύποι της καρδιάς,σαν νότες απαλές,δίνουν το ρυθμό..
..να χορέψει η Αγάπη στους παραδεισένιους κήπους της ψυχής...
Απλώνω το χέρι μου να πιάσω τρυφερά το δικό σου..Έρωτα μου...
Τα χείλη μου ψιθυρίζουν πάνω στα δικά σου..
Το γλυκό τραγούδι του Νοέμβρη...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λόγια Αγάπης" 2015
Αnais Zolie

Σ΄αγαπώ

Ξημερώματα..και μέσα στην σκέψη μου εσύ..
Ψυχή μου...πόσα φεγγάρια θα περάσουν ακόμα απο το παράθυρο μου...
δίχως τη ζεστασιά της αγκαλιάς σου;
 είναι πηγή τα χείλη μου, να ξεδιψάσουν τα φιλιά σου.
 ανάμεσα στο στήθος μου .. να σε κοιμήσω  γλυκά...να κάνω φυλαχτό τα όνειρα σου..
κάθε νύχτα  ν' ακούς τους χτύπους της καρδιάς μου, που θα σου τραγουδούν...σαν το χάδι της βροχής στα πέταλα ενός ρόδου...
Σ' αγαπώ...
Απ' την ποιητική συλλογή"Λεκτικές Αναβάσεις" 2015
Anais Zolie

Φθινοπωρινό κάλεσμα

Παρασύρεται η σκέψη μου,
σαν το θρόισμα των χρυσοκόκκινων φύλλων απ΄το άγγιγμα του αέρα.
Ποιό τραγούδι της Αγάπης να σου ψιθυρίσω, ν' ακούσεις τη μουσική απ΄το χτύπο της καρδιάς μου.
Κάθε στίχος σε ζωγραφίζει,στην ψυχή μου.
Νιώθω ένα βαθύ νοερό φιλί,να ματώνει τη σάρκα των χειλιών μου απο πόθο και απ' τη λαχτάρα της αίσθησης σου.
Φθινοπωρινό κάλεσμα..
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λεκτικές Αναβάσεις" 2015
Anais Zolie

Όλα τα παραμύθια

Όλα τα παραμύθια του κόσμου..γράφτηκαν για να τα ζήσω μαζί σου..
"Quotes for love" 2015
Αnais Zolie

Μου λείπεις

Και μοιάζει αυτή η νύχτα,σαν μια άδεια πλατεία.
Δίχως φωνές απο παιδιά που τρέχουν χαρούμενα κρατώντας στα χέρια τους χρωματιστά μπαλόνια.
Είναι και αυτή η φλυαρία της σιωπής,που στέκει σαν άγαλμα στη μέση του δωματίου.
Στο βάθος της καρδιάς η αγάπη στάζει μέλι, σαν το τρυφερό δάκρυ ενός λευκού γιασεμιού,στις παλάμες του Φθινοπώρου...
Συναισθηματική συνουσία του Έρωτα και της Ψυχής..καρπός ηδονής..οι αισθήσεις..
Θέλω..ποθώ..
Κενή η αφή απ΄το ζεστό σου δέρμα.
Οι φράσεις που γράφω είναι γεμάτες απο μια λέξη..σ΄αγαπώ..
Δεν τολμώ να κοιτάξω τ' αστέρια, γιατί μου θυμίζουν..πόσο μου λείπεις..
Μακάρι..να ξημέρωνε το κορμί μου στην αγκαλιά σου.
Σαν ροζ ορχιδέα που την νανουρίζουν τα γαλάζια νερά μιας παραμυθένιας  λίμνης,στις όχθες του πιο όμορφου ονείρου, με το φιλί του  πρίγκηπα,που φέρνει η ανάσα του ζωή..σ΄ενα κόκκινο τριαντάφυλλο κ' ανθίζει ξανά μες τη βροχή.
Δεν αντέχω άλλο το βυθό της απουσίας σου.
Να'σαι ο κόσμος μου κ' εσύ να λείπεις.
Μου λείπεις...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λεκτικές Αναβάσεις" 2015
Anais Zolie
 

Έμπνευση μου..τ' 'ονομα σου

Γράφει ο έρωτας συναισθήματα, ανάμεσα στου αισθάνομαι τις οριζόντιες ευθυτενείς γραμμές, δεν λοξοδρομούν ...τα θέλω...παραμένουν σταθερά...σαν τα δευτερόλεπτα που προσπερνούν το  χρόνο.
Το φεγγάρι στέκει ψηλά πανσέληνο,φωτίζοντας το γαλάζιο δρόμο του ερχομού σου,σαν θάλασσα σε πέλαγο φθινοπωρινό μοιάζει.
Μην αργήσεις.
Η αγκαλιά μου είναι άδεια,χωρίς το σώμα σου.
Ψυχή μου..
Είναι η πρώτη φορά..που τα σύμφωνα της λέξης "Σ'αγαπώ"..βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία..
Σφυρίζουν τα πλοία στο λιμάνι της προσμονής.
Το ταξίδι της ζωής,θέλω να το κάνω μαζί σου.
Δεν χωράει άλλος συνεπιβάτης στης καρδιάς μου το κατάστρωμα.
Είναι κ΄αυτά τ' αστέρια που φέγγουν  σαν το χαμόγελο σου,που ακόμα δεν είδα ζωγραφισμένο στο πρόσωπο σου.
Έμπνευση  μου..τ' όνομα σου..
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λεκτικές Αναβάσεις"
Αnais Zolie
 

Φεστιβάλ μοναξιάς

Μονωδία χαράς...
Αόρατοι θεατές...
Άηχα χειροκροτήματα...
Αργόσυρτες στιγμές σαν βαριεστημένοι χορευτές...σ΄ένα μονότονο ρυθμό...
Φεστιβάλ μοναξιάς...
Απ΄την ποιητική συλλογή "Λεκτικές Αναβάσεις" 2015
Αnais Zolie
 

Ισημερινό σημείο

Η άφιξη του ήλιου...στο Φθινόπωρο...
Τα όνειρα λαθρεπιβάτες των ψευδαισθήσεων...
Τίποτα...δεν γνώριζες...δεν άφησες περιθώρια υπονοούμενου...'οτι ήσουν εσύ...
Η χαρά είχε γράψει  ...παντού τ' 'ονομα σου...νομίζοντας ότι είχες περπατήσει μαζί μου...νοερά τα σκαλοπάτια...της αγάπης...
Μου άφησες μερικές λέξεις ...που ανταλλάσουν...δυο απλοί φίλοι...
Επιστροφή στην αφετηρία...
Οι βαλίτσες...αλάφρυναν απ΄τις προσμονές...
Έμειναν στο διπλανό τραπεζάκι...να συνομιλούν χαμηλόφωνα...ο Καβάφης με τον Καββαδία...
για την Ιθάκη... που δεν φτάσαμε...δεν αντικρύσαμε τα φώτα της...
Μεσοπέλαγα...πλέαμε...και τώρα το σκαρί μας...κάνει μανούβρα...
Η Σειρήνα κολυμπούσε... τραγουδώντας...σ' έναν Κύκλωπα...
στο λιμάνι των Λαιστρυγόνων...
Οι πέτρες του Αντιφάντη...ρήμαξαν την πλώρη...
Η προπέλα ...έσχισε το κύμα ...
σαν καρδιά ...που έσταξε την τελευταία ρανίδα του αίματος της...ποτίζοντας μια ερωτική επιστολή...άνευ παραλήπτη...άγνωστος ο αποδέκτης...
Πρόσω ολοταχώς...στο Ισημερινό σημείο...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λεκτικές Αναβάσεις" 2015
Αnais Zolie
 

L' amour apres minuit

Μύστης ο καιρός...
Το Φθινόπωρο νάρκισσος εραστής...Τα φύλλα των δέντρων...σαν αιθέριες μελωδίες αγγίζουν μειλίχια...Τα πεζοδρόμια των μοναχικών βημάτων...
Ο ήχος της βροχής...θα ξεσηκώσει τις αισθήσεις...με μια έπαρση ακατανίκητης ερωτικής επιθυμίας...
Ο πόθος...θα δώσει το ρυθμό...στις άκρες των δαχτύλων...στα γυμνά αναστατωμένα απ΄την έξαψη για επαφή κορμιά...που τ' ανασταίνει...τ' αναγεννά η θέρμη του πάθους...
Και όταν τα χείλη ενός άνδρα...υποταχθούν τρυφερά...σαν μια σταγόνα του ωκεανού...που γλυστράει απαλά πάνω στο μάργαρο ενός κοχυλιού...στην μεταξένια γυναικεία επιδερμίδα...που εμμονικά λατρεύει...
Τότε η νύχτα...γίνεται θεά με πανσέληνους οργασμούς...
L' amour apres minuit...
Aπ΄την ποιητική συλλογή"Άκρως Τολμηρόν" 2015
Αnais Zolie

Ξημερώνει...

Δεν σβήνουν οι λέξεις...τους πόθους...
Τα χάδια...απουσίες της αφής...
Γεμάτη η ψυχή απο αγάπη...!!
Άδειο το κορμί...απ΄την αγκαλιά σου...
κ΄τα χείλη...δεν θα τ΄αγγίξει...κ΄απόψε το φιλί σου...
φωνάζει πια απεγνωσμένα η σάρκα...όρμησαν οι επιθυμίες...πάνω της...της ανθρώπινης φύσης...καλέσματα...φτιαγμένα τα σώματα...να ενώνονται...να σμίγουν...να φουντώνει το πάθος...τα ξαναμένα δέρματα...μικρές απαλές δαγκωματιές...γεύσεις του κορμιού...στην κορύφωση της ηδονικής απογείωσης...ενός οργασμού...
Το ταξίδι των αισθήσεων...αραγμένο πλοίο...στη μέση του πουθενά...
Η γυναίκα...μέσα απ΄το συναίσθημα...μοιάζει σαν κόκκινη παπαρούνα...έτοιμη προς γονιμοποιήση...με ανοιγμένα τα πέταλα...να δεχθεί το νέκταρ...να ανθίσει...!!
Ξημερώνει...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Άκρως Τολμηρόν" 2015
Αnais Zolie

 

Παραθαλάσσια διαδρομή

Η προσμονή σχεδόν παραλήγουσα...
Η αγάπη παραπαίει...με πληγωμένες πατούσες...
πάνω σε μοναχικές αμμουδιές...
Μια χαραγμένη καρδιά...στον κορμό ενός κοραλιού...σταλάζει ένα γαλάζιο δάκρυ...
Στη σκέψη μια εικόνα...ζωγραφισμένη με το πινέλο της ψυχής...
Εσύ...τα μάτια σου...μια στιγμή...χιλιάδες λέξεις...παραπέρα του καλοκαιριού...μια απρόσμενη καταιγίδα...και τα χέρια σου...με σπρώχνουν στην πόρτα της λήθης...
Λίγο πριν...γυρίσει το πόμολο της λησμονιάς...με τραβάει  με δύναμη... πίσω το βλέμμα σου...που χαιδεύει ακόμα τη σκέψη μου...!!
Σ΄αγκαλιάζω νοερά...να νιώσω το κορμί σου...που λαχτάρησα...που πόθησα...!!
Μπερδεύτηκα...έκλαψα...κοιτώντας τα φεγγάρια να τρέχουν...ανάμεσα απο νύχτα σε νύχτα...απο απουσία σε απουσία...απο μοναξιά σε μοναξιά...
Μια φλόγα σιγοκαίει...κάθε μου αίσθηση...στο πυρ...της γυναίκειας μου φύσης...!!
Μα...δεν μπορώ να προδώσω...ότι αισθάνομαι για σένα...είναι πολύτιμο για μένα...!!
Μηνύματα μαγισσών...ξόρκια...προτροπές  φυγής...πινακίδες επικινδυνότητας...επισημάνσεις...
για περεκκλίσεις των συναισθημάτων...
Παρέλκυση του αποχωρισμού...
Παραθαλάσσια διαδρομή...
Η ψυχή κολυμβητής...άηχων ψιθύρων...που φωνάζουν σ΄αγαπώ...πονάω...μακάρι να μπορούσες ...να τους ακούσεις...μέσα σου...να αντηχούν...σαν το σιγομουρμούρισμα ...απ΄τον αμανέ...ερωτευμένων γιασεμιών...!!
Θα΄ρθει το φθινόπωρο σε λίγο...και θέλω τόσο...να πιω αχόρταγα τα φιλιά σου...ξαπλωμένη πάνω στο σώμα σου...με τα πρωτοβρόχια...να χορεύουν...ρυθμικά στο πρεβάζι του παραθύρου...
και κάθε πόντος της επιδερμίδας σου...να νιώθει ...τα απαλά βήματα της ηδονής...απ΄τις βελούδινες   φωνές... των δακτύλων μου...που θα σου διηγούνται...το πιο όμορφο παραμύθι της ανατολής...απ΄όπου μ΄έφερε η μοίρα να σε συναντήσω...!!
Αν είσαι Έρωτας αληθινός...άρπαξε σαν κουρσάρος...σε καράβι πειρατικό...όλη μου την ύπαρξη...!!
Να πλεύσουμε μαζί...στα βαθιά νερά των ωκεανών... των πόθων...!!
Αν δεν είμαι όμως... για σένα τίποτα...μην μ΄αφήνεις να βαδίζω...χαράμι...σ΄αδιέξοδες ελπίδες...σχημάτισε το δρόμο της εξόδου...απ΄την ακρογιαλιά της στεριάς σου...θα αφήσω στη θέση μου...τη λέξη φιλία...ανεξίτηλη...και όταν επιστρέψω... μετά απο καιρό...εκεί που πρωτοσυναντηθήκαμε...χαμένοι στη μετάφραση...θα είμαι απλά μια φίλη...απο μια άλλη ιστορία...
και εσύ ένας άγνωστος φίλος...μια μικρή συλλαβή...σε μια σύντομη φράση...
Αν όμως μ΄αγαπάς...μην μ΄αφήνεις άλλο...να κρυώνω μέσα στην παγωμένη λίμνη ...ανακατεμένων μύθων...
Πελαγοδρόμησα...κ΄αν δεν είσαι ψέμα...
Περίβρεξε με...σαν ένα τριαντάφυλλο...με την υγρή ανάσα σου...και δώσε μου...ξανά ζωή...σ΄ένα περίλαμπρο ξημέρωμα...στην αγκαλιά σου...!!
Δικός μου...να΄σαι ουρανός...και εγώ δική σου γη...!!
"Ερωτικός μονόλογος" 2015
Anais Zolie


 

Μπλε Πανσέληνος

Έγειρε τρυφερά ο ουρανός..στης νύχτας το στήθος...
ακούραστοι εραστές...της αιώνιας συνύπαρξης τους...
Άστρα φωτοβολίδες...λάμψεις εύφλεκτες...
Έφιππος ο έρωτας...καλπάζει στα καλντερίμια της αγάπης...
Ένα γιασεμί...ακουμπά απαλά...το κρύσταλο μιας παγωμένης λίμνης...
μια θερμή ανάσα...θα πνεύσει...ζωή...
Απ΄το παράθυρο...η  μπλε πανσέληνος...μου θύμησε τα μάτια σου...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λόγια Αγάπης" 2015
Anais Zolie
 

Noli me tangere

Κρύφτηκε ο ήλιος...πίσω απ΄το μελαχγολικό χαμόγελο του καλοκαιριού...
Τα χρώματα σκεπάστηκαν απ΄την γκρίζα ομίχλη της θλίψης...
Η Αγάπη πλέκει με δάκρυα...τα όνειρα...που σαν αλήθειες...φάνταζαν μέσα στης χαράς...τις γαλάζιες γιορτές...και είχαν το χρώμα των ματιών σου...που φώτιζε...τα φεγγάρια...τις νύχτες...τις μέρες...
Η αγκαλιά...μια ανυπόμονη προσμονή...για το άγγιγμα του κορμιού...με το δικό σου...
Παιχνίδια του μυαλού...φτερουγίσματα αόρατων αγγέλων...κάθε εικόνα στον καμβά που ζωγράφισα τη μορφή σου...
Ο Έρωτας...κουρασμένος μαχητής ανάμεσα σε παγωμένες λίμνες...παραμύθια γεμάτα ξωτικά...μάγισσες... ακατανόητες λέξεις...μάσκες...ψευδώνυμα...ψεύτικα λουλούδια...υποκρισία...προσοχή τα πάντα πονούν εδώ μέσα...γράφει μια πινακίδα στο βάθος της λογικής...
Το ρόδο του χιονιού άνθισε...
Noli me tangere
Απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτικές Παραπλανήσεις" 2015
Anais Zolie
 

Γαλάζια Αγάπη...

Γαλάζιο καλοκαίρι...
Οι γαλάζιες θάλασσες της ψυχής μου...έχουν για χείλη ...ροζ ροδοπέταλα...και αγγίζουν...σμιχτά με τις στάλες των πόθων...το γυμνό στέρνο του έρωτα...χαιδεύουν τους πόθους...που διψούν για το λευκό μου δέρμα...να με πιούν...να με γευτούν...στη βανίλια...της ανατολής...που ξεχύνεται...μέσα απ΄τη θέρμη του κορμιού μου...στο βρεγμένο ... ξημέρωμα ...στα ηλιοτρόπια μεσημέρια...στις φεγγαρόλουστες νύχτες...στις ανύποπτες στιγμές... όταν η σάρκα καλεί ...τις ηδονές... να λικνιστούν... ανέμελες και παθιασμένες...ανάμεσα σε γυμνές πλάτες και ενωμένους  μηρούς...σε σώματα που αποτυπώνουν...το περίγραμμα ...βελούδινων οργασμών...στα μεταξωτά σεντόνια...τρυφερών περιπτύξεων...
Παντού γαλάζιο...
Γαλάζια Αγάπη...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Άκρως Τολμηρόν"
Anais Zolie

Γιασεμί...

Κι όπως νυχτώνει...
Οι  δαντέλες των πόθων θα άνεμίζουν...στα κατάρτια... των αστεριών...άνοιξε πανιά ο έρωτας...
τα μάτια σου πέλαγα...το καλοκαίρι παραδομένο στην πυράδα του πάθους...
Ο αφαλός μου...Ανατολή...να πλεύσουν τα όνειρα σου...
Με είπαν ...Γιασεμί...για να ανασαίνεις το άρωμα  μου...κ΄να μεθάς...απο αγάπη...
να πλαγιάζεις στο λευκό μου στήθος...κ΄να ακούς το γλυκό τραγούδι της καρδιάς μου...
Κι' όταν οι παλάμες σου...αγγίζουν τρυφερά  τα φύλλα μου...και ξυπνούν τα χάδια σου...κάθε μου αίσθηση...θα ανθίζω για σένα...μόνο για σένα...!!
Τα χείλη σου...θα σμιλεύουν βαθιά στο φιλί μου...νοτισμένες  ηδονές...!!
Κι΄εγώ θα φωνάζω δυνατά τ΄όνομα σου...την στιγμή που απ΄το κορμί σου...θα χύνεται καυτή βροχή...και θα ποτίζει το μίσχο μου...τη σάρκα μου...και τότε σώμα γυναίκας...θα΄χω...!!
Με είπαν...Γιασεμί...
να γίνω το δικό σου λουλούδι...!!
Απ΄την ποιητική συλλογή"Άκρως Τολμηρόν" 2015
Anais Zolie


 

Προσμονή...

Πυρσοί τα χείλη...
Λαμπάδα ο πόθος...
Ο αέρας της νύχτας...χαιδεύει...τα ξαναμμένα μου μάγουλα...
κ΄το δέρμα ...ξαγρυπνά για τις άκρες των δακτύλων σου...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Άκρως Τολμηρόν" 2015
Αnais Zolie

Είσαι παντού...

Ξεχύνεται η επιθυμία σαν ξαναμένος πειρατής...σε νύχτα ασταμάτητης συνουσίας...
κ΄είναι ο πόθος καράβι...
Το λευκό μου δέρμα γιασεμί...τα χείλη σου κύματα..και το ρουφούν...το πίνουν...
το ανεβοκατεβάζουν...σε  βελούδινους...σμαραγδένιους βυθούς...υγρές στάλες...μαργαριταριών...
τα φιλιά...πολύτιμα...του έρωτα σου δώρα...!!
Και γυμνό το σώμα μου καθρεπτίζεται με ναρκισσισμό...στις ζαφειρένιες θάλασσες των ματιών σου...
Το κορμί σου...καίει...μέσα μου...κ΄οι λέξεις γίνονται ηδονές...κ΄οι αφές επαναστατούν...
και ξυπνούν οργασμούς...
Αγγίζονται οι ψυχές με τις άκρες των δακτύλων τους...
και μένουμε ενωμένοι πιο πάνω κ΄απ΄την αγάπη...ανταλλάσουμε πια τις ανάσες μας...
για να ζήσουμε...Είσαι πάντου...στη σκέψη μου...στις φλέβες μου...σαν αίμα που ρέει και μου δίνει ζωή...Είσαι παντού...ζωή μου...!!
Απ΄την ποιητική συλλογή "Άκρως Τολμηρόν"
Αnais Zolie

Σ΄αναζητώ...

Σ΄αναζητώ μέσα απ΄τις μισάνοιχτες πόρτες την προσμονής...
Στο σιωπηλό τραγούδι της μοναξιάς...
Στον αέρα που πλανιέται στις νύχτας το πέρασμα...
και αγγίζει τα χείλη μου...αρπάζοντας βιαστικά΄...
...ένα φιλί...να το φέρει στα δικά σου...
και είναι η καρδιά μου...αρόδο καράβι...
μ΄ανοιγμένα πανιά και σηκωμένα κατάρτια...
και ταξιδεύει...ανάμεσα στα όνειρα μου...στα όνειρα σου...
αναζητώντας το λιμάνι μας...να ρίξει την άγκυρα του...
να δέσει...ν΄αράξει ...
Σ΄εκείνο το νησί...που δεν θα υπάρχει κανείς άλλος...
μόνο...εμείς...και η αγάπη να τρέφει το συναίσθημα...
Και ο ουρανός των ματιών σου...θα γέρνει στην ψυχή μου...
ακουμπώντας τον ήλιο μέσα μου...
Σ΄αναζητώ...στο ξημέρωμα...που θα μας βρει
με τα σώματα μας...το ένα ανάμεσα στο άλλο...
΄...με τις ανάσες μας σφιχταγκαλιασμένες...σε μια σάρκα...!!
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λόγια Αγάπης" 2015
Anais Zolie
 

Μια μέρα σαν αυτή...

Μέσα στους αβέβαιους καιρούς...στις ζοφερές μέρες...
Ένα είναι βέβαιο ... η αγάπη μου...για σένα...!!
Τα όνειρα που ζωγράφισα μέσα απ΄τους ουρανούς των ματιών σου...
Εκεί που γεννήθηκε ο Έρωτας μας...
Πιάσε το χέρι μου...αγάπη μου...
σφίξε με...στο κορμί σου...
Μη  νοιαστούμε για τίποτα πια...
κ΄ας βρέχει κ΄ας χιονίζει...
Θα΄μαι για σένα και εσύ για μένα...!!
Να δίνω στα χείλη σου...φιλιά που καίνε...απ΄του πάθους  το λιοπύρι...
Να ποθείς με λαχτάρα το σώμα μου...και να το δίνω στα χέρια σου...
να πλάσουν ηδονές...σε κάθε του περίγραμμα...
Φέρε ψυχή μου...το κομμάτι σου που λείπει...απ΄το δικό μου...
να τα ενώσουμε...σαν γαλαξίες στο απόλυτο άπειρο...
Γιατί...εσύ μια μέρα  σαν αυτή...γεννήθηκες...για μένα...
΄και εγώ...ήρθα σ' αυτόν  τον κόσμο...για να σε συναντήσω...
Τα αστέρια μας ενώθηκαν...και η μοίρα πρόσταξε...
Για πάντα μαζί...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λόγια Αγάπης"
Αnais Zolie



 

H απόλυτη ένωση...

Θα ξημερώσει σε λίγο...και εγώ με τη σκέψη σου...σεργιανίζω στων πόθων μου...τις αμμουδίες...χτυπάει το κύμα της καρδιάς μου...τους βράχους της αγάπης μου...ακλόνητοι  και γραπωμένοι...απ΄τα αμέτρητα συναισθήματα...παραμένουν εδώ...να σε προσμένουν να φανείς...
Τα μάτια σου...μου ρούφηξαν όλη την ύπαρξη...και όσες λέξεις ανταλλάξαμε...καλυμένες με το πέπλο των προσχημάτων...μου πόνεσαν την ψυχή...γιατί μέσα απ΄αυτές πάντα βγαίνει...μια δυνατή φωνή που προσπαθεί να σου πει...όλα όσα νιώθω για σένα...
Και κάθε που το πρώτο φως της ημέρας γλυστράει απ΄το παράθυρο μου...και μπάζει μέσα την καινούργια μέρα...εύχομαι να με βρείς...να αγκαλιαστούμε σφιχτά πολύ σφιχτά...όπως τα βλέμματα μας...τη στιγμή που σε πρωτοείδα...μπροστά μου να ξεπροβάλεις...σ΄αγαπώ...μην αργείς άλλο...τα χείλη μου...αναζητούν το φιλί σου...σαν αστέρια που ψάχνουν τον δικό τους ουρανό...θα ξημερώσει σε λίγο...και θα λαχταρώ τη ζέστη απ΄το κορμί σου...να τυλίξει στοργικά το σώμα μου...
Η απόλυτη ένωση...έρωτα και αγάπης...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον" 2015
Anais Zolie
 

Οι γαρδένιες των πόθων

Η αγάπη μεγάλωσε τόσο που οι λέξεις...φαντάζουν πια μικρές...να την περιγράψουν...
Οι άκρες των δακτύλων φωνάζουν το δέρμα σου...αναζητούν την υφή του κορμιού σου...
Τα χείλη...γευσιγνώστες...της σάρκας...
καθώς οι αισθήσεις θα εγείρονται...σε κάθε άγγιγμα...
Να ξυπνήσουν οι γαρδένιες των πόθων...
Ξημερώματα πάνω στον Έρωτα...
Απ΄την ποιητική συλλογή'Άκρως Τολμηρόν" 2015
Anais Zolie

Το νανούρισμα της νεραίδας

Κοιμήσου αγάπη μου...κοιμήσου πρίγκιπα μου...
πέρασμα κάνε τα βλέφαρα...και μπες στα όνειρα μου...
Τα χέρια θα απλώσω σαν φανείς...στην αγκαλιά μου να κρυφτείς...
Είν΄τα μάτια σου ουρανός...και εκεί ψηλά η Αγάπη μου πετά...
και σ΄αγαπώ...και σε ποθώ...
κάθε στιγμή...κάθε λεπτό...
Λέξεις...ελπίδες...προσμονές...έφτιαξαν γέφυρες για μας...
Άλλο μην αργείς...αν μ΄αγαπάς...
Τα χείλη μας να ενωθούν...τα σώματα μας να χαρούν...
τη γλύκα που ο Έρωτας...αφήνει τις νύχτες στο κορμί...
Εγώ και εσύ...μαζί...σ΄ένα ξημέρωμα καρδιάς...
Το νανούρισμα της νεραίδας...της δικής σου νεραίδας...!!
"Ερωτικά νανουρίσματα" 2015
Anais Zolie

Δέσε δυο σύννεφα...

Δέσε δυο σύννεφα κ΄κάνε τα γέφυρα...
...ν΄ανταμώσουν τα όνειρα μας...
Άν στ΄αλήθεια μ΄αγαπάς...
...με γαλάζιες πινελιές απ΄τις ανταύγιες των ματιών σου...
...βάψε τον ουρανό του Έρωτα μας...
Τα χείλη μου... σαν διψασμένα κεράσια...στον κήπο της προσμονής...
...προσμένουν το φιλί σου...να τα γευτούν...να τα δαγκώσουν με λαχτάρα...
να στήσει το καλοκαίρι γιορτή...στις καρδιές μας...
Να χορέψουν τα σώματα μας...μεθυσμένα απο ευτυχία...
Δέσε δυο σύννεφα...και κάνε τα γέφυρα...
...να πάρουν ΄μορφή και χρώματα χαράς...ότι πόθησες...ότι λαχτάρησες...
Οι σκιές...να γίνουν ανάσα...αγκαλιά...
Να τραγουδήσουν δυνατά οι σιωπές...σαν άγγελοι που ψάλλουν...επινίκιο ύμνο...
Μην αργείς...δέσε δυο σύννεφα...και φτάσε τον παράδεισο των θαυμάτων...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λόγια Αγάπης" 2015
Αnais Zolie

Νεράιδα στη βροχή

Βροχή απο αστέρια και ροδοπέταλα...
...τη στιγμή που το βλέμμα σου αντίκρυσα...
...είχα δει την ψυχή σου...πριν σε συναντήσω...
και δίπλα στην καρδιά σου...έβαλα τη δική μου...
να γίνουν μια...ένας χτύπος...μια ανάσα...
...δεν έβλεπες...ίσως ένιωθες...
Ωσπου...στο παραμύθι μου μπήκες...
...να με συναντήσεις...!!
Είμαι μια νεράιδα στη βροχή...
και εσύ ...ένας πρίγκιπας...
που ο γαλάζιος ουρανός των ματιών σου...
έφερε την Άνοιξη...στον κήπο της ψυχής μου...
Μείνε στις σελίδες του παραμυθιού μου...για πάντα...
να ζω με του φιλιού σου...την γλύκα...να σε μαγεύω με το χάδι μου...
Το πιο όμορφο ερωτικό νανούρισμα...τα χείλη μου...να ψιθυρίσουν...μόνο για σένα...
Να ραίνω...με τα γιασεμιά της αληθινής αγάπης...όλη σου την ύπαρξη...!!
Απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον"
Αnais Zolie

Happiness

My home is everywhere you are
Your eyes are the sky of my heart
Nothing else is happiness for me...
"Quotes about my love"2015
Anais Zolie

Ύμνος στη Μάνα

Μάνα...γη...στεριά...ποιήτρια ζωής...
Γαλακτοτροφούσας ελαφίνας αγάπη...
Αγέρωχη σαν βράχος...δεσπόζεις  μεσούσης του αχανές πελάγους του χρόνου...
Είν΄ο λόγος σου γλυκός...επουράνιος...ευλογημένος...
...σαν ψαλμωδία κατανυκτικού εσπερινού...με αέναο θυμίαμα προσφοράς...
Το χάδι σου αγίασμα...ξωκλήσι η αγκαλιά σου...
...αγγελικό νανούρισμα η φωνή σου...
κ΄υποκλίθηκαν οι κρίνοι...μπρος στης ιερής σου μορφής την όψη...
Μάνα...γη...στεριά...ποιήτρια ζωής...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Σκέψεις και λέξεις" 2015
Αnais Zolie

Oι λέξεις που έγραψα για σένα...

Με χάραξε βαθιά στην καρδιά ο Έρωτας σου...
Οι γαλάζιες θάλασσες των ματιών σου...χύθηκαν μέσα στην ψυχή μου...!!
...ωκεανοί οι στεναγμοί μου...τις νύχτες της απουσίας σου...
Έκρυψα τα φτερά μου...να μην πετάξω ποτέ ξανά μακριά...
...να αναπνέω τον αέρα που ανασαίνεις...κράτησε με...
...πιάσε το χέρι της καρδιάς μου...με την αγάπη σου...
Άκου μέσα σου... το δάκρυ μου...που  στάζει γλυκά...απο αγάπη...
Μη περάσει ποτέ ετούτο τ΄΄ονειρο απ΄το μονοπάτι της λήθης...
Μη μ΄αρνηθείς...μη με προδώσεις...!!
Ψάξε με...μες το πλήθος...άκου αυτό το μελωδικό χτυποκάρδι που σε καλεί...!!
Το σώμα μου...διψά για το κορμί σου...την αγκαλιά σου...
Με αμέτρητα φιλιά...τα χείλη σου ν΄αγγίξω...!!
Να ζήσουμε στην αιωνιώτητα...της αγάπης μας..
Πόσο μεγάλη και αληθινή είναι... να δείς...να αισθανθείς...
Για πάντα θα ζεί...μέσα απ΄τις λέξεις που έγραψα για σένα...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λόγια Αγάπης" 2015
Anais Zolie
 

My vintage red lipstick (poetry clip)

https://www.youtube.com/watch?v=yMRAM2WQkhA&feature=youtu.be

Ανοιξιάτικο ενύπνιο

Όταν η νύχτα έρχεται...τα αστέρια τραγουδούν...το σιωπηλό τραγούδι του φεγγαριού...
Απ΄τα μάτια μου...αθόρυβα διασχίζει την πορεία του ένα δάκρυ...
είναι που δεν θα συναντήσει...το βλέμμα σου απόψε...
Και η μεθυστική ευωδία του tuberose...σιγοψυθιρίζει...στίχους ερωτικούς...
πάνω στο κορμί μου...
Ξάγρυπνες οι αισθήσεις μου...
Αναζητούν τα χέρια σου...να ταξιδέψει η αφή σου...
...διαπερνώντας κάθε σημείο επαφής...
Νότες ηδονής...των ψυχών...των υπάρξεων...
Σαν την μπαλάντα που λένε τα σώματα...όταν γλυστρούν ενωμένα...
στα μεταξωτά ολόλευκα σεντόνια του πόθου...
ανάμεσα σε μια βροχή...απο ιδρώτα και ροδοπέταλα...
Ανοιξιάτικο ενύπνιο...
απ΄την ποιητική συλλογή"Άκρως Τολμηρόν" 2015
Anais Zolie

Θα είμαστε πάντα...ένα...

Η νύχτα έφερε μπροστά μου...τη μορφή σου...
Οι σταγόνες απ΄τα δάκρυα μου...
...σχημάτισαν το όνομα σου...πάνω στο μαξιλάρι των ονείρων μου...
Η καρδιά μου...θα αποκοιμηθεί...δίπλα στη δική σου...
...σαν μια θα χτυπούν...θα το νιώσεις...θα΄μαι κοντά σου...
Δεν υπάρχει απόσταση...όταν υπάρχει η σκέψη...
Το φεγγάρι φυλάει σφιχτά στις χούφτες του...τη στιγμή που ζήσαμε...
Η αγάπη...μας κρατά γερά στο νήμα...που μας έδεσε...
Δεν υπάρχει μοναξιά...γιατί υπάρχουν τα μάτια σου...που τη διώχνουν...
Υπάρχουμε εμείς...θα υπάρχει...το βλέμμα σου...να κάνει πιο γαλάζιο...
...τον ουρανό της ψυχής μου...
Θα είμαστε πάντα...ένα...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον" 2015
Αnais Zolie