Ροδοπέταλο

Απομακρύνεσαι...χάνεσαι...ανάμεσα σε μέρες και σε νύχτες...που τις κρατάει στις χούφτες του...το χτές...ολάκερο το παρόν..ένα χτές...
Τα χέρια σου...ζεσταίνουν άλλη αγκαλιά...
Εγώ...μοναχικός θεατής...στην αρένα της άρνησης σου...
Σε πλησιάζω...και προσπαθώ...σαν ροδοπέταλο...
να αγγίξω...για μια στιγμή το κορμί σου...
Αδύνατον...ξεφεύγεις...γίνεσαι σκιά που χάνεται στο σκοτάδι...
και η βελούδινη υφή μου...
...ανεκπλήρωτος πόθος...
απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον" 2014
Anais Zolie