Εκεί...εκεί μέσα...στο αισθάνομαι...του έρωτα...σε ψάχνω...
κάθε που νυχτώνει...
περνάει η σκέψη και κοιτάζει...έξω απ΄το παράθυρο της απουσίας σου...
έχεις αφήσει τις κουρτίνες μοισάνοιχτες...
Η πόρτα του ονείρου...ανοιγοκλείνει...απ΄τον αέρα της μοναξιάς...
Ώσπου...να σπάσει το λουκέτο...που την κρατάει...το σκούριασε και αυτό ο χρόνος...
και να δραπετεύσει η ελπίδα...που μένει κλεισμένη...εκεί...εκεί μέσα...στο αισθάνομαι...του έρωτα...
και προσμένει...την εξ αποστάσεως...αγάπη σου...
απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτικές παραπλανήσεις" 2014
Anais Zolie
κάθε που νυχτώνει...
περνάει η σκέψη και κοιτάζει...έξω απ΄το παράθυρο της απουσίας σου...
έχεις αφήσει τις κουρτίνες μοισάνοιχτες...
Η πόρτα του ονείρου...ανοιγοκλείνει...απ΄τον αέρα της μοναξιάς...
Ώσπου...να σπάσει το λουκέτο...που την κρατάει...το σκούριασε και αυτό ο χρόνος...
και να δραπετεύσει η ελπίδα...που μένει κλεισμένη...εκεί...εκεί μέσα...στο αισθάνομαι...του έρωτα...
και προσμένει...την εξ αποστάσεως...αγάπη σου...
απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτικές παραπλανήσεις" 2014
Anais Zolie
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου