Σταγόνες μοναξιάς

Ακροβατούν οι σκέψεις...σε χαλαρά σχοινιά...
...θα πέσει το όνειρο...αν δεν σε βρω...
...μέσα στον άδειο κόσμο μου...
Υπήρχε ένα λούνα πάρκ...πρίν λίγο καιρό...
στην παιδική μου χαρά...
ανεβοκατέβαινε το αλογάκι του καρουζέλ...
και εγώ χαμογελούσα ευτυχισμένη...
με τον αέρα να τραβάει...
...τις χρυσές κοριτσίστικες μπούκλες μου...
Αργότερα κοιτούσα το γαλάζιο του ουρανού...
και αναρωτιώμουν...τι υπάρχει...πέρα απο εκεί...
κάποιος μου είπε...ότι βρίσκεται ο έρωτας...
...χτύπησε δυνατά η καρδιά μου...
και περπάτησα...ανάμεσα στο πλήθος να τον βρώ...
Κάποια στιγμή νόμισα ότι είδα το πρόσωπο του...
όμως έκανα λάθος...ήταν κάποιος που σχεδόν του έμοιαζε...
μου άφησε για ενθύμιο...μια μικρή γρατζουνιά στην ψυχή...
Ευτυχώς...όχι τίποτα σπουδαίο...
Μάτωσαν τα γόνατα της καρδιάς μου...
να σε αναζητώ...θέλω να δω το πρόσωπο σου...
να ακούσω τη φωνή σου...φανερώσου...
...θέλω να με πάρεις στα δυό σου χέρια...
...να με ντύσεις με τις παλάμες...σου...
...να μου δώσεις...πνοή...μ'ενα φιλί...
και να ξαναγεννηθώ απ΄την αρχή...
μέσα απ΄το κορμί σου...
σαν κόκκινο τριαντάφυλλο...
Η αγάπη σου...να στεγνώσει τις σταγόνες της μοναξιάς μου...
απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον" 2014
Anais Zolie
 

Θα΄ναι μια όμορφη μέρα

Μια μέρα...θα συναντηθούμε...το αισθάνομαι...
...το'πε η μοίρα...το' γραψε στο χρυσό της κιτάπι...
ανάμεσα σε σελίδες...που ζωγραφισμένη έχουν την άνοιξη...
και μοσχοβολούν...με τα αρώματα της ελπίδας...
Ας φθινοπώριασε...εγώ χαμογελώ...καθώς βλέπω τα χρυσοκίτρινα φύλλα των δέντρων...
να χορεύουν ανέμελα...πάνω  απ΄τις στέγες και να στροβιλίζονται σαν μικρά αστέρια...
που σκορπούν ευχές...και όλα παίρνουν χρώμα...
μια στάλα απ΄εκείνο των ματιών σου...κι ας μην το γνωρίζω...
Το μόνο που ξέρω είναι ότι θέλω να ταξιδέψω μέσα σου...τις νύχτες να περπατώ αθόρυβα στα όνειρα σου...και να σου δίνω φιλιά μαγεμένα...με γεύση απ΄την αγάπη μου...
που αναβλύζει απ΄την πηγή της καρδιάς μου...
Δεν φοβάμαι πια τη μοναξιά...γιατί ξέρω ότι υπάρχεις...εσύ...και γνωρίζεις ότι υπάρχω...εγώ..
μέσα σε αυτόν τον κόσμο...που είναι τόσο όμορφος...που αρκεί να τον ενώνει μια αγκαλιά...
...το άλλο μισό...της καρδιάς ...για να χτυπάει πιο δυνατά...
Μια μέρα...θα συναντηθούμε...το νιώθω...
Θα'ναι μια όμορφη μέρα...
Το ξέρω...
απ΄την ποιητική συλλογή "Λόγια Αγάπης" 2014
Anais Zolie

Απο σήμερα "Τα βελούδινα βήματα του έρωτα" έκαναν την άφιξη τους...στις "Λεκτικές Ερωτοτροπίες" στο Pathfinder blogs...
http://anaiszoliestories.pblogs.gr
 

Σαν έρθεις...

Σαν έρθεις...
...απρόσμενη στάλα βροχής...
σε έρημο καυτή...το βήμα σου...
και θα έχω μαζέψει όλα τα πεσμένα φύλλα
του Φθινοπώρου...
απ΄το κατώφλι της καρδιάς μου...
μέσα της να περάσεις...
να ζωγραφίσω το πρόσωπο σου...
στους κενούς καμβάδες της ψυχής μου...
Θα σε προσμένω...να χορέψω με τον ήχο της φωνής σου...
σαν ευτυχισμένη νεραίδα...στο δάσος των επιθυμιών...
Στα χείλη μου...που σαν κεράσια ζουμερά...στάζουν πόθους..
θα κρατώ...φιλί ατελείωτο...να αγγίξω τα δικά σου...
Γυναίκα εγώ...το ρίγος απ΄το χάδι σου...αναζητώ...
...στα μεσάνυχτα της μοναξιάς μου...
Λαχταρώ να νιώσω...τις σμιλεμένες εξάρσεις του κορμιού σου...
και ας μην έχω δει το χρώμα των ματιών σου...
Σαν έρθεις...θα κρατάς στα χέρια σου...αγάπη...
και εγώ στην αγκαλιά μου...σφιχτά θα σε κλείσω...
...να ακούσω την ανάσα σου...που θα ψιθυρίζει τ΄όνομα μου...
και θα με βρείς...σαν ταξιδιώτης που έκανε το γύρω του κόσμου...
...μέχρι να ξημερώσει...μια μέρα καινούργια...
με ουρανό γαλάζιο...
Σαν έρθεις...
απ΄την ποιητική συλλογή"Άκρως τολμηρόν" 2014
Anais Zolie