Σιωπηλοί ακροατές...αθόρυβη σιωπή...κάθε ανάσα.. στου Καβάφη το εγκώμιο πέρασμα του λόγου..
Εν πλω προς την Ιθάκη..των ματιών σου..προσπαθώ να ρίξω την άγκυρα της ψυχής μου..στα ενδότερα της λογικής..
Με παρασέρνει η κάθε σου ανάσα όλο και πιο βαθιά στις άκρες των βλεφάρων σου..εκεί που το βλέμμα σου..με τραβάει στη δίνη του βυθού σου..
Ο Έρωτας...με την μυτερή άκρη ..ενός χρόνου αόριστου..χαράζει την καρδιά μου..στο τώρα..εδώ...
Εσύ και εγώ στον ίδιο χώρο..την ιδια στιγμή...μόνο να σε νιώθω...να υπάρχω..μέσα απ΄όσα δεν τόλμησα να σου πω..
27-2-2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου