Νωθρές λέξεις...παγωμένα νοήματα.
Οι φράσεις δραπετεύουν απ΄το χαρτί ..διαπερνώντας τους ριμαγμένους φράχτες της καρδιάς.
Ανατιναγμένες οι γέφυρες της ελπίδας και μια ατέλευτη προσμονή... προσπαθεί να βρεί διέξοδο απ΄το ναρκοπέδιο της λήθης.
Επαναστάτησαν οι σκέψεις στο νου... με μια άγρυπνη αγάπη ν' αναζητά το χάδι του έρωτα ...στα χαρακώματα της απουσίας...μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο το συναίσθημα..και μια ψυχή νa ψάχνει...ανάμεσα στα μισογκρεμισμένα όνειρα...ενα αστέρι...μια ευχή...έναν προορισμό...μια ζεστή αγκαλιά...σιγά σιγά ξημερώνει...
Νύχτα ποιητικής αποστασίας...
Οκτώβριος 2017
Anais Zolie
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου