H απόλυτη ένωση...

Θα ξημερώσει σε λίγο...και εγώ με τη σκέψη σου...σεργιανίζω στων πόθων μου...τις αμμουδίες...χτυπάει το κύμα της καρδιάς μου...τους βράχους της αγάπης μου...ακλόνητοι  και γραπωμένοι...απ΄τα αμέτρητα συναισθήματα...παραμένουν εδώ...να σε προσμένουν να φανείς...
Τα μάτια σου...μου ρούφηξαν όλη την ύπαρξη...και όσες λέξεις ανταλλάξαμε...καλυμένες με το πέπλο των προσχημάτων...μου πόνεσαν την ψυχή...γιατί μέσα απ΄αυτές πάντα βγαίνει...μια δυνατή φωνή που προσπαθεί να σου πει...όλα όσα νιώθω για σένα...
Και κάθε που το πρώτο φως της ημέρας γλυστράει απ΄το παράθυρο μου...και μπάζει μέσα την καινούργια μέρα...εύχομαι να με βρείς...να αγκαλιαστούμε σφιχτά πολύ σφιχτά...όπως τα βλέμματα μας...τη στιγμή που σε πρωτοείδα...μπροστά μου να ξεπροβάλεις...σ΄αγαπώ...μην αργείς άλλο...τα χείλη μου...αναζητούν το φιλί σου...σαν αστέρια που ψάχνουν τον δικό τους ουρανό...θα ξημερώσει σε λίγο...και θα λαχταρώ τη ζέστη απ΄το κορμί σου...να τυλίξει στοργικά το σώμα μου...
Η απόλυτη ένωση...έρωτα και αγάπης...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον" 2015
Anais Zolie
 

Οι γαρδένιες των πόθων

Η αγάπη μεγάλωσε τόσο που οι λέξεις...φαντάζουν πια μικρές...να την περιγράψουν...
Οι άκρες των δακτύλων φωνάζουν το δέρμα σου...αναζητούν την υφή του κορμιού σου...
Τα χείλη...γευσιγνώστες...της σάρκας...
καθώς οι αισθήσεις θα εγείρονται...σε κάθε άγγιγμα...
Να ξυπνήσουν οι γαρδένιες των πόθων...
Ξημερώματα πάνω στον Έρωτα...
Απ΄την ποιητική συλλογή'Άκρως Τολμηρόν" 2015
Anais Zolie

Το νανούρισμα της νεραίδας

Κοιμήσου αγάπη μου...κοιμήσου πρίγκιπα μου...
πέρασμα κάνε τα βλέφαρα...και μπες στα όνειρα μου...
Τα χέρια θα απλώσω σαν φανείς...στην αγκαλιά μου να κρυφτείς...
Είν΄τα μάτια σου ουρανός...και εκεί ψηλά η Αγάπη μου πετά...
και σ΄αγαπώ...και σε ποθώ...
κάθε στιγμή...κάθε λεπτό...
Λέξεις...ελπίδες...προσμονές...έφτιαξαν γέφυρες για μας...
Άλλο μην αργείς...αν μ΄αγαπάς...
Τα χείλη μας να ενωθούν...τα σώματα μας να χαρούν...
τη γλύκα που ο Έρωτας...αφήνει τις νύχτες στο κορμί...
Εγώ και εσύ...μαζί...σ΄ένα ξημέρωμα καρδιάς...
Το νανούρισμα της νεραίδας...της δικής σου νεραίδας...!!
"Ερωτικά νανουρίσματα" 2015
Anais Zolie

Δέσε δυο σύννεφα...

Δέσε δυο σύννεφα κ΄κάνε τα γέφυρα...
...ν΄ανταμώσουν τα όνειρα μας...
Άν στ΄αλήθεια μ΄αγαπάς...
...με γαλάζιες πινελιές απ΄τις ανταύγιες των ματιών σου...
...βάψε τον ουρανό του Έρωτα μας...
Τα χείλη μου... σαν διψασμένα κεράσια...στον κήπο της προσμονής...
...προσμένουν το φιλί σου...να τα γευτούν...να τα δαγκώσουν με λαχτάρα...
να στήσει το καλοκαίρι γιορτή...στις καρδιές μας...
Να χορέψουν τα σώματα μας...μεθυσμένα απο ευτυχία...
Δέσε δυο σύννεφα...και κάνε τα γέφυρα...
...να πάρουν ΄μορφή και χρώματα χαράς...ότι πόθησες...ότι λαχτάρησες...
Οι σκιές...να γίνουν ανάσα...αγκαλιά...
Να τραγουδήσουν δυνατά οι σιωπές...σαν άγγελοι που ψάλλουν...επινίκιο ύμνο...
Μην αργείς...δέσε δυο σύννεφα...και φτάσε τον παράδεισο των θαυμάτων...
Απ΄την ποιητική συλλογή"Λόγια Αγάπης" 2015
Αnais Zolie

Νεράιδα στη βροχή

Βροχή απο αστέρια και ροδοπέταλα...
...τη στιγμή που το βλέμμα σου αντίκρυσα...
...είχα δει την ψυχή σου...πριν σε συναντήσω...
και δίπλα στην καρδιά σου...έβαλα τη δική μου...
να γίνουν μια...ένας χτύπος...μια ανάσα...
...δεν έβλεπες...ίσως ένιωθες...
Ωσπου...στο παραμύθι μου μπήκες...
...να με συναντήσεις...!!
Είμαι μια νεράιδα στη βροχή...
και εσύ ...ένας πρίγκιπας...
που ο γαλάζιος ουρανός των ματιών σου...
έφερε την Άνοιξη...στον κήπο της ψυχής μου...
Μείνε στις σελίδες του παραμυθιού μου...για πάντα...
να ζω με του φιλιού σου...την γλύκα...να σε μαγεύω με το χάδι μου...
Το πιο όμορφο ερωτικό νανούρισμα...τα χείλη μου...να ψιθυρίσουν...μόνο για σένα...
Να ραίνω...με τα γιασεμιά της αληθινής αγάπης...όλη σου την ύπαρξη...!!
Απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον"
Αnais Zolie