Γιασεμί

Θα΄θελα να΄μουν γιασεμί...να ανθίζω...στην αυλή σου...
με το άρωμα μου...να μεθάς...να με γλυκοχαιδεύεις...
και ως τα ξημέρωματα...
...ανάσα σου να με έχεις...
Να΄μαι πνοή σου την αυγή...
αέρας και ν΄αγγίζω...
την λατρεμένη πλάτη σου...
και να σε νανουρίζω...
Θα΄θελα να΄μουν γιασεμί...
με τα λευκά μου φύλλα...
να σχηματίσω σ΄αγαπώ...
πάνω στα δυό σου χέρια...
να φωτιστεί ο ουρανός...
να λάμψουνε τα αστέρια...
΄'Σκέψεις και λέξεις" 2014
Anais Zolie

Eάλω η Πόλις

Μάιος μήνας ήτανε...σε μέρες Βυζαντίου...
Εσιώπησαν τα σήμαντρα...που ήταν τετρακόσια...
μήτε αχνο ακούστηκαν...οι εξηνταδυό καμπάνες...
Έκλαψε η Αγιά Σοφιά...
Αγίασμα το δάκρυ...
Μάτωσε η ψιχούλα της...
απ΄τις λεηλασίες...με δόρυ ετρυπήθηκε η δόλια η καρδιά της...
Θρήνος...συμφόρια ...έπεσε...
αντάρα...καταιγίδα...
μήτε παπάς θε να φανεί...να΄ρθει να λειτουργήσει...
μήτε ψάλτας να ψάλλει...σήμερον...
Εάλω η Πόλις ...είναι...
Αnais Zolie

Σαν Ερωτόκριτος...

Αυτή τη νύχτα...θα αφήσω...την πόρτα της σκέψης μου...ανοιχτή...
Να΄ρθεις...να σου δείξω στον καθρέπτη της καρδιάς μου...
Το πρόσωπο της αγάπης...
Το όνειρο...κρυφοκοιτάζει...πίσω απ΄τα γκρίζα σύννεφα της απουσίας σου...
Σε πεθύμησα...
Νιώσε...την άνοιξη που ήρθε...
Κρατά στα χέρια της...γιασεμιά...
να σου θυμήσουν...το άρωμα του κορμιού μου...
να με νοσταλγήσεις...
Αυτή τη νύχτα...να΄ρθεις...
να ανάψεις το φεγγάρι...στον ουρανό των πόθων μου...
Τα χείλη σου...στίχους του πάθους...να πουν...
Σαν Ερωτόκριτος...στο παραθύρι της προσμονής μου...
απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον" 2014
Anais Zolie

Δεν ήσουν όνειρο...

Όχι...
Δεν ήσουν όνειρο...και ας μου έδειξε η αγάπη...το πρόσωπο σου...νύχτα...
Όχι...
Δεν ήσουν όνειρο...νιώθω ακόμα τα χέρια σου...να αγγίζουν τους πόθους...
πάνω στο σώμα μου...σαν χάδι που αποκοιμήθηκε...στο πέρασμα του...
Όχι...
Δεν ήσουν όνειρο...γιατί...κάθε που ξημερώνει...δεν λες ...να χαθείς απ΄τη σκέψη...
μένεις εκεί...σαν άσβεστη επιθυμία...που η καρδιά κρατεί μυστικά...μέσα της...
Υπάρχεις...σαν αθόρυβος έρωτας...
Όχι...
Δεν ήσουν όνειρο...
Τα όνειρα...δεν λένε σ΄αγαπώ...
απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον" 2014
Anais Zolie

Έρωτος οδύσσεια

Σιγομουρμουρίζει η νύχτα...ατάκτως εριμμένοι...οι ψίθυροι...
Αγκαλιασμένες οι παλάμες των χεριών...σαν απρόσμενη νοσταλγική συνάντηση...
Οι αισθήσεις ακουμπούν τα χείλη...ικετευτικά στον αυχένα σου...
Λατρείας ασπασμός...
Η θύμηση σου...επιστροφή στων πόθων την Ιθάκη...
Έρωτος οδύσσεια...
απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον" 2014
Αnais Zolie

Τίτλοι τέλους

Τι απέμεινε;...τίποτα...
Γύρισε η αγάπη να σε βρεί...ανάμεσα στις σπασμένες καρέκλες ενός παλιού θερινού σινεμά...
κάπου στην οδό του παρελθόντος...
Σαν να άκουσε...ένα σ΄αγαπώ...που τα χείλη σου ψιθύρισαν νοσταλγικά...
Το μόνο που παίζει στην ωχρή οθόνη...είναι τίτλοι τέλους...
και η θύμηση σου...μια πεσμένη αυλαία...
απ΄την ποιητική συλλογή"Συναισθήματα" 2014
Anais Zolie

Θα΄ρθει αγάπη

Θα΄ρθει η αγάπη...θα ξεπροβάλει μαζί με το χαμόγελο του καλοκαιριού...
Θα΄ρθει η αγάπη...και θα αγγίξει το κορμί...με χάδια σαν τους ανθούς των γιασεμιών...
ακόμα και οι στάλες της βροχής...θα ψιθυρίζουν το όνομα της...
Θα΄ρθει η αγάπη...και θα λάμπει σαν του ονείρου μου...τις γαλάζιες θάλασσες...
Θα΄ρθει η αγάπη...να κάνει τα δάκρυα...πηγή να πιεί νερό...να λησμονήσει ότι θλίψη έφερε...
Θα΄ρθει η αγάπη...και θα΄χει μέσα της αλήθεια...σαν φως σε μέρα...που ο ήλιος γιορτάζει...
Θα΄ρθει η αγάπη...να απλώσει τις κατάλευκες δαντέλες της στην ψυχή...
Θα΄ρθει η αγάπη...όπου να΄ναι θα φανεί...για μένα...μόνο για μένα...
Θα΄ρθει η αγάπη...να διώξει τη μοναξιά της προσμονής του έρωτα...που στα χείλη έσταξαν υποσχέσεις...που ο άνεμος σκόρπισε...που ο χρόνος έκρυψε...για πάντα στο παρελθόν...
Θα΄ρθει η αγάπη...πιασμένη χέρι-χέρι με την ελπίδα...
Θα΄ρθει η αγάπη...σαν ουράνιο τόξο θα φανεί μετά την καταιγίδα...
απ΄την ποιητική συλλογή"Λόγια Αγάπης" 2014
Αnais Zolie

Ήσουν αγάπη

Σε λίγο...
Οι λέξεις...θα αδειάσουν απ΄το συναίσθημα...
Θα γίνουν κενά γράμματα στις γραμμές μιας σελίδας...
Μια ιστορία δίχως κανένα νόημα...
Δεν μ΄αγάπησες και ας το΄παν τα χείλη σου...
Η ελπίδα κρύφτηκε μην δει κανείς το στερνό της δάκρυ...
...που ήταν η μορφή σου...μέσα του...
Η προσμονή μια αυταπάτη...του θέλω...
Θα ζούμε μακριά...με τις φθαρμένες αναμνήσεις μιας
όμορφης νύχτας...
Η σκέψη δεν θα τρέχει πια...να σ΄αγγίξει στο όνειρο...
και ας ήσουν αγάπη...
απ΄την ποιητική συλλογή"Εμπνευστήριο του έρωτα" 2014
Αnais Zolie

Στις περασμένες νύχτες...των πόθων...

Είμασταν...ένα σ΄αγαπώ...
...λίγες ψιθυριστές λέξεις...στο μισοσκόταδο...
Μια σκέψη...που έτρεχε στο ιδανικό...της ύπαρξης σου...
...αναζητώντας το άγγιγμα του κορμιού σου...
πριν αχνοχαθείς...στο πρώτο φως της μέρας...
Συντηρημένο όνειρο...αποτύπωμα στον καμβά της καρδιάς...
με πινελιές απο έρωτα και ελπίδα...
Ο χρόνος αποστάτης...των υποσχέσεων...
Έχει μείνει μόνο το χαμόγελο σου...
να αναβοσβήνει σαν άστρο...
σε μια παλιά φωτογραφία...
απο τις περασμένες νύχτες...των πόθων...
"απ΄την ποιητική συλλογή" Ερωτικές Παραπλανήσεις" 2014
Anais Zolie

Κυριακάτικη εκδρομή

Γαλάζιος ο ουρανός...
Τα σύννεφα έφυγαν μακριά...
Η αγάπη στις παλάμες της κρατά...
λευκά τριαντάφυλλα...
να ράνει το πέρασμα σου...
σαν το κατώφλι της καρδιάς μου...
περάσεις...να φέρεις χαρά...
Χαθήκαμε...στου χειμώνα την αντάρα...
ανάμεσα στη βροχή και στην ομίχλη...
Ήρθε και πάλι η άνοιξη...
Δεν χωρίζουν οι καρδιές που ο έρωτας έδεσε γερά...
στου χρόνου το κατάρτι...
και ας ήρθαν τρικυμίες...
Δεν υπάρχει γκρίζο πια...
Μπορείς να με δείς...που σου γνέφω καρτερικά...
Η σκέψη γίνεται φιλί νοερό και ακουμπάει τα χείλη σου...
Προσμένω με λαχτάρα το χαμόγελο σου...
σαν ήλιος να ξεπροβάλλει...
και όλα να μοιάζουν...
σαν Κυριακάτικη εκδρομή...
απ΄την ποιητική συλλογή" Λόγια Αγάπης" 2014
Αnais Zolie

Στον κήπο του έρωτα...

Ήρθε η νύχτα λουσμένη...με το φώς των αστεριών...
Σιγομουρμουρίζει ο αέρας...σαν σκοπός...ενός αισθησιακού μπλούζ...
έτσι ακούγεται να ηχεί...
Θα έρθω να σε συναντήσω...εκεί στην άκρη του ονείρου...
που είσαι καθισμένος...
...ζωγράφισα γύρω σου...μια θάλασσα με νερά γαλάζια...
σαν ουρανός να μοιάζει...σαν μέρα να φωτίζει...
για σένα...μόνο για σένα...
να μην νιώθεις μόνος...
Θα έρθω άγγελε μου...να χαιδέψω απαλά τα μαλλιά σου...
να ακουμπήσω στο στέρνο σου...
να σε σκεπάσω με τα ξανθά μου μαλλιά...
καθώς το δάκρυ μου...θα αργοκυλάει πάνω στο σώμα σου...
να νιώσεις το άγγιγμα της ψυχής μου...
Τα χείλη μου θα ακουμπήσουν...το φιλί σου...
Σε λαχτάρησα...κ΄ας μ΄αρνήθηκες...
και όταν το ξημέρωμα φανεί...
σαν τρέξω να περάσω της λησμονιάς την πόρτα...
...αν μ΄αγαπάς...μην μ΄αφήσεις...
Κράτησε με...με τρόπο μαγικό...
με λίγες λέξεις...σαν ηλιαχτίδες...
Να ανθίσουν ξανά...κόκκινα τριαντάφυλλα...
στον κήπο του έρωτα...
"απ΄την ποιητική συλλογή"Ερωτολόγιον" 2014
Αnais Zolie

Είσαι τα πάντα...

Κρατά η νύχτα στις παλάμες της...τη σκέψη σου...
Η αγάπη με τη μορφή σου...κρυφτό παίζει...
απ΄της καρδιάς το παραθύρι...
Δεν θα ανταμώσουνε τα μάτια μας...
τα χείλη μας...δεν θα νιώσουν τη γεύση του φιλιού...
που η λαχτάρα του έρωτα αφήνει...
Δεν σε προσμένω πια...γιατί δεν θα΄ρθεις...
Δεν σε λησμονώ...γιατί ακόμα σ΄αγαπώ...
Πέρασε η μπόρα...οι στάλες της βροχής των δακρύων...στέγνωσαν...
δεν υπάρχεις πουθένα...ούτε το άγγιγμα των χεριών σου...
είσαι μονάχα λίγες λέξεις στον απόηχο της μοναξιάς...
Είσαι τα πάντα...
απ΄την ποιητική συλλογή"Λόγια Αγάπης" 2014
Αnais Zolie