Anais Zolie
Literary Anthology
Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010
Φεγγάρι, νύχτα, αγάπη ...
Απόψε θυμήθηκα τα μάτια σου…
Δάκρυσα γιατί ήθελα να ήμουν στην αγκαλιά σου…
Το φεγγάρι μου ψιθύρισε ότι με σκέφτεσαι…
Ζωγράφισα πάνω του ένα φιλί…
Ελπίζω να το δεις απ’ το παράθυρό σου, και να μάθεις ότι σ’ αγαπώ ακόμα…
Φεγγάρι…Νύχτα…Αγάπη…
Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010
Χάδι τρυφερό
Ταξιδεύω χιλιάδες πόθους μέσα στα μάτια σου…
Αμέτρητα «σ’ αγαπώ» μέσα στους απόηχους των φιλιών σου, που φλυαρούν πάνω στα χείλη μου…
Χάδι τρυφερό…κάθε άγγιγμά σου…Μια ερωτική μπαλάντα η φωνή σου, που μαγεύει τη καρδιά μου…κρατάει για πάντα…
Σ’ αγαπώ ακόμα
Το φεγγάρι κοιτάζω…και εκείνο μου θυμίζει, τα μάτια σου,
που σαν άστρα έφεγγαν στη γειτονιά της μοναξιάς μου,
και γιορτή γινόταν στη ψυχή μου…
Ακόμα και τα χείλη σου, σαν τα μάγουλά μου αγγίζαν,
φιλί του έρωτα γλυκό γεννιόταν…
Είσαι εκείνο το αλησμόνητο καρδιοχτύπι, που την ύπαρξή μου αναστατώνει…
Σ’ αγαπώ, ακόμα και τώρα που η θύμησή σου
είναι δάκρυ, που αργοκυλάει σιωπηλά στα μάτια μου…
Νεότερες αναρτήσεις
Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)